Sevgi bir dostluğun adı olmalıydı. Babaydar belki de bunu aramamı söylemişti bana. Çıkarsız, umutsuz, kaygısız bir dostluğun adı... Yar olmak ve bar olmamanın adı.
Ezel sırlarını ne sen bilirsin ne ben
Bu muamma sözü, ne sen okursun ne ben
Perdenin gerisinde,sen ile beni bir konuşturan var
Perde kalkarsa, ne sen kalırsın ne ben
Çocuk, dünyadaki ilk yılını tamamladıktan sonra annesine olan mutlak bağımlılığından giderek özgürleşmeye, kendi başına bir şeyler yapabileceğini fark etmeye başlar. Eğer bu denemeleri, katı ve cezalandırıcı tutumlar sonucu gereksiz yere engellenir ya da ilgisizlik ve tecrübesizlik sonucu destek ve rehberlikten yok- sun bırakılırsa, yaşamının geri kalanında, birtakım kısırdöngü ri- tüellerine tutsak olabilir. Kararlarının doğruluğu konusunda sık sık tereddüte kapılma, seçimlerini yaparken kılı kırk yarma, hatta seçim yapması gereken durumlarda donakalma gibi haller yaşa- nır. Bir diğer kronik duygu ise utançtır. Özerk olamayan insan, ifade edemediği kızgınlıklarını sürekli bilinçaltına bastırdığın- dan, bunun yarattığı ikiyüzlülüğü kendinden utanma olarak ya- şar. Yargılanmaktan korkar, korktukça başkalarını yargılar. Yar- gıladıklarının çoğu, aslında, kendinde kabul edemediği yönleri- dir. Küçük düşme ya da rezil olma kaygıları, bunlarla ilgili ipuç ları aranmasına neden olur.