Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Hayatı anlatan, sevinci, hüznü, umudu, hayal kırıklıklarını, aşkı değil de içten gelen derin sevgiyi anlatan gerçekçi şiirleri seviyorum. Ataol Behramoğlu 'nun okuduğum bu ilk kitabında, bu dediğimin hepsi var. Yazarın sade bir dili var ve anlatmak istediğini basitçe fakat zaman zaman etkileyici bir şekilde anlatmayı başarmış.İçinden geçenleri olduğu gibi ve basitçe de olsa o anki duygularıyla anlatan şairlerin şiirlerini oldum olası beğenirim.
Okumadan önce beklentilerim epey yüksekti bu şiir kitabı hakkında fakat ne yazık ki beklentilerimin epey altında kaldı.
Birkaç sözü harici ve bazı kısa şiirleri hariç: "vay be ne yazmış adam" olamadım, bunu diyemedim; içine çekmeyen, duygu yükü açısından zayıf kalan, Paris yazıları ve sonda bulunan Çağrışımlar yeri hariç rastgele, hiçbir kafa patlatılmadan hadi şunu da yazayım da çıksın aradan türünden şiirlerle doluydu.
Ataol Behramoğlu okurken insan daha farklı tatlar bekliyor, tatmin etmedi, ağzımda kekremsi bir tatla kaldım. 10/5.
manyaklaşmak için farklı mekânlar kullanmanın insan yaşamına katkıları
malezya'da olduğumu düşünüyorum bugün,nasıl bir yerdir, bilmem, nerededir,fikrim yok; oturduğoum banktan dalgaların sesini dinlemek, hafiften esen rüzgârı hissetmek,bu güzel; yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var,daha çok yaşamalıyım.kitap mı, güzel; gitmek zamanı mı, evet...85 karakter daha uzatmak gerekiyormuş incelemeyi,neden böylesi şeyler yaptırırlar insana; umrumda değil,daha yalnızlaşmam,sessizleşmem...buraya daha sık gelmemem lazım,etti mi 85; bakalım. Amannn be, konuyu yazmamışım meğer.
Anadolu'nun hüzünlü hikayeleriyle dolu dolu bir kitap .Kitap sonrası okuduklarımdan öğrendiğim bir çok şey ,gördüklerimi yazmamı sağlıyor...
UZAK ANADOLU KASABALARINDAN GEÇERKEN ...
--Dolaştığım bütün şehirlerde gördüklerim ve yaşadıklarımdan öğrendiğim çok şey vardi.
Yazdıklarım ve yazacaklarım bu gördüklerimin toplamı oldu...
Anadolu
Albertine'niin uykusuyla başlayıp, Albertine'nin uykusuyla biten kitap.
Yazarın gözünden kıskançlığın ve sevginin temelinde salt insanın kendi yaşantısının olmadığını, ailenin hamurun yoğrulmasında ne denli önemli olduğunu, ikili ilişkilerde kişilerin bile bile yürüttüğü ustalıklı gizli oyunları ve tarafların bunları içten
Arkası Yarın Mektuplar 1
* Şairin dediği gibi benim de yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
‘Beni senden çıkar geriye ne kalır bilemem, onu yalnız sen bilirsin. Ama anladım ki benden seni çıkar geriye pek bir şey kalmaz.’
Geriye kaç zaman kaldı, ne kadarım doğruya mayalanmış bilinmez. Sana ne kattım, ne götürdüm ölçülmez.
Bu sabah hemen yanı başımda uyurken sen, ben buydum.
Ve bunu da yazdım.
…
Eğer yazıyorsam, ‘O’ ya uyuyordur ya da meşguldür.
Ama bana çok yakındır.
Şimdi sizin de yanı başınızda duruyorum anılarımla.
Sevdiklerinizin mümkün olduğunca yanı başında kalın, hoşça kalın…*
***
Özkan İrman, hayat arkadaşına ithafen *yanıbaşında ve anıbaşında yazılan* Arkası Yarın Mektuplar serisi ile denemeleri, eleştirileri kimi zaman da öyküleri ile kesişen iç yolculuğunu okuyucularıyla paylaşarak zamana iz bırakıyor…
Muhteşem bir seri (5 kitap)
Anıbaşında ve yanıbaşında yazılan 1
Yazarımız eşi için harika mektuplar yazmış her anı tek tek ele alarak aslında ailenin ne kadar önemli bir unsur olduğunu beyan etmiş. Kitap için yazılacak o kadar çok şey varki hangi birini ele alsam bilemedim. Aslında bu kadar dijital bir ülkede yaşarken unutulmuş bir alışkanlık haline geldi mektup yazmak. Ve yazarımız bunu kaleme almış bu nasıl bir değerdir inanın anlatamıyorum. Sadece mektup değil bu eser muhteşem bir anı kitabı olmuş bence NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE DER kaçarım .... kesinlikle tavsiye ediyorum mutlaka okumalısınız.....
Eserimizin verdiği toplumsal mesajlar tam bir efsane kaleminize yüreğinize sağlık @ozkanirman
️ @ozkanirman
️ @majoryayinlari
#glcnkitaplığı
Ola ki birileri okuyayım mı “Biriciktir Aşk”ı diye gelir bakar buralara.. son yazacaklarımı başa yazmayı yeğliyorum .. Öncelikle Kadın iseniz alın lütfen, altını çizerek okuyun, gelelim erkeklere.. Aşk, evlilik, kadın, sevgi, sevecenlik, cinsellik, romantizm illa ki yaşayacaksınız bunları bir ya da bir kaç kadınla hayatınız boyunca, yaradılış
Ukrayna doğumlu, Polonya asıllı İngiliz Yazar. Sömürgeyi, ırkçılığı bu tip insanlar çok daha anlam katarak yazıyor. Çünkü bir şeyleri daha iyi görüyor ve çoğu kez de "yaşadıklarımdan öğrendiğim şeyler var" şeklinde yazıyorlar. Conrad bir denizci olarak hikayeyi denizden başlatmış. Aslında sömürgeye giden tüm yolları denizler açmış
Eğer bu kitabı okumayı erteliyorsanız hemen okumalısınız.
Anlatım dili fazlasıyla açık bir kitaptı. Olayların akışı insanı kitabı okumaya itiyor, gerçekten akıcıydı. Çok uzun zamandır okumayı erteliyordum ama bunun için pişman oldum açıkçası. Hayatta, okuyan kişide derin izler bırakan kitaplar vardır ve bu kitap da benim için onlardan yalnızca biriydi. Altını çizdiğim, kendimi bulduğum çok cümle oldu.
İntihara meyilli çok fazla insan tanıdım ama hiçbirinde bu denli etkilenip ders almamıştım. Veronika'nın çok şeye sahip olmasına rağmen içindeki eksiklik hissi, özenilesi ve son derece normal görünen hayatının aslında onu mutlu etmediğini hissetmesi... gibi gibi birçok duygu aslında hepimizin içinde var. Bu duygulardan birisi de tatmin olamama.
Bu kitabı okuduğumda anladım ki, yaşadık mı derinliğine yaşamalıyız bir şeyi, (bu cümle ile aklıma Ataol Behramoğlu'nun 'Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey' Var şiiri geldi...) ölümle burun buruna gelmeden önce anlamalıyız yaşamanın değerini. Kesinlikle okumalısınız bu kitabı.
Altını çizdiğim birkaç cümleye yer vermek istiyorum.
*Bu kısımdan sonrası spoiler içerebilir!*
"...güvensizlikler içinde savrulup gidiyorsunuz, çünkü hepimizin kendi kendini yok etme eğilimi var."
"İlk aşklar belki hiç unutulmaz ama mutlaka sona erer."
"Kırılgan yaşamlarımızın her ânında başımıza gelebilecek beklenmedik olayları düşünecek olursak, her yeni gün bir mucizedir."
Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var
Ataol Behramoğlu'nun, adını en sevdiğim şiirinden aldığı şiir kitabı. Elbette içinden başka güzel şiirler de bulunuyor fakat "Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var" adlı şiirin bendeki yeri her zaman farklı olacak.
Bu şairler de olmasa dünyayı anlamak asla mümkün olmayacakmış.
•Bugün ilk başta gözümü korkutan ama okumaya başlayınca akıcılığıyla beni şaşırtan Oblomov'la geldim. Kitap, neredeyse tembelliğin sözlük anlamı haline gelmiş bir asilzade olan Oblomov'u konu alıyor. Oblomov'un yaşayış biçimini, yetiştirilme tarzını, hayatına etki eden olayları ve aşkın yaptığı değişimi görüyoruz.
•Kitabı sadece okumadım, yaşadım resmen. Oblomov'un öyle bir tembelliği var ki okurken bunu hissediyorsunuz ve bu duruma canınız sıkılıyor. "Kalk artık yerinden!" diye söylenerek okudum. Bunu bana hissettirmeyi başarmış olması benim için önemliydi. Olaylar ilerlemeye başladıkça çok daha güzelleşmeye başladı. Akıcı dili ve kalın bir kitap olmasına rağmen hiçbir şekilde beni sıkmaması severek okumamı sağladı. Ayrıca hayatımdan tembellik kelimesini çıkarıp, yerine Oblomovluk kelimesini koydu.
•Kitapta, hep bir şeyleri ertelemenin, hep genç kalacakmış gibi hareket etmenin, zamanın önemini anlayamamanın sonuçlarını gördüm. Severek okuduğum bir klasik oldu.
•Yorumumu Oblomov'un bana sürekli hatırlattığı Ataol Behramoğlu'nun şiirinden bir kısımla bitirmek istiyorum:
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.
Okurken toplumcu şiir sevmediğimi fark ettim. Bir şiiri okurken "Ben de yazabilirim buna benzer bir şey." hissi geliyorsa huzursuz oluyorum. Şiir bence bir şeyleri anlatamamaktır. Kitapta her şeyi anlatmış. Anlatılabilecek şeyler seçilmiş. Bana çok basit geldi. Daha zor olması gerekirdi.
320 syf.
7/10 puan verdi
Bir röportaj niteliğinde olan bu kitapta Cüceloğlu, Nazım Hikmet’in “Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.” dizesiyle bizleri karşılıyor. Yaşadığı süre boyunca gerek mesleki gerek kendi yaşamından edindiği tecrübeleri kitapta buluyoruz. Kitaptaki temel konular arasında; hayatın anlamı, insanın kendini geliştirme süreci, umutsuzluk, eş ve meslek seçimi gibi konular mevcut. Son olarak Cüceloğlu, seksen iki yıl boyunca edindiği yaşam tecrübelerine dayanarak “Nasıl okumalı, gezmeli ve dinlemeliyiz?” başlığı altında tavsiyelerde bulunmuş.
