Yol
Hayatı yol ile kıyaslamak kabul görmüş bir metafordur. Aslında hayatı yol ile karşılaştırmak pek çok açıdan verimli olabilir ancak hayatın yoldan ne denli farklı olduğunu düşünmek mecburiyetindeyiz. Fiziksel anlamda, yol bir dış dünya gerçekliğidir. Üzerinde birisi yürüsün yürümesin, birey nasıl gezerse gezsin, yol sadece bir yoldur. Ancak,
Birtakım Çeviriler -II (ceyhundikici.blogspot.com.tr)
İhtiyar "Yevsey"
Yevsey Klimkov yetim kaldığında henüz dört yaşındaydı;
babası, bir orman korucusunun kurşunuyla can verdi.
Daha yedi yaşına basmadan da öksüz kaldı;
anası ekin biçerken tarlada apansız ölüverdi.
Yevsey’in küçük aklı büsbütün durdu ölüm karşısında;
ne duygu, ne düşünce; anasının ölüsüne bile korkmadan baktı.
Amcası Piyotr, Demirci
İthaki Yayınları
yalnızlık.
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında
tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir, dedi.
yalnızdır insan
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da....
insan bir
DÖRT KİŞİLİK BAHÇE; &gözlerine, dudaklarına, kulaklarına, gömleğinin çizgilerine uzun uzun baktı. Ezberlenmiş bu acıyı yeniden yaşadı. &Kendi ıssızlıklarına sığındı insanlar &gümüş sevmekle başlar insan ruhunun kuyumculuğu &düşünde sessizliği gördü. &ve yaralarını tek başına sarıyordu. &dargın ayrılıklardan sonra hayat
MetisKitabı okudu
Ve Schopenhauer, Lichtenberg'in bıraktıgı yerden devam eder: "Hayatta nasılsa edebiyatta da öyle: her nereye dönseniz derhal kendinizi düzelmez, yola gelmez bir insan güruhuyla karşı karşıya buluyorsunuz, her tarafı her bir köşeyi doldurmuşlar, tıpkı yaz sinekleri gibi sürü halinde her yere doluşup her şeyi kirletiyorlar..."
Sunuştan
Sayfa 24 - Say
Ahmet Telli
SOLUK SOLUĞA
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
Ama atıldı yine de serüvenlere
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı.
Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
Bana Bir Şeyhler Oluyor
Anlatacaklarım var!
Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için ya da belki sade, ama sade anlatmak için... Sen anlat dedi tanrı bana, anlaşılsın diye değil, hiçbir mükâfat istemeden anlat... Çünkü bir mükâfattır artık bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak! sen
Milleti için, İslamiyet için yaşamak, çalışmak istiyordu. Büyük bir nam bırakmak emelinde idi. Bu ümid ateşi, bu iman nuru daima yüreğini, dimağını yakar, geceleri uykusunu kaçırır, gündüzleri elinde kitap, harita, saatlerce çalışır, saatlerce düşünürdü. İslamlar, Türkler, Tatarlar hakkında Fransızcada, Rusçada, Türkçede ne kadar kitaplar yazılmış
Pucca'dan..
Aşk, dünyada oluş amacımız. Neslimizin devamı için üzerine koyduğumuz en tatlı kılıf. Zamanla aşık olma becerimizi kaybediyoruz bence. O duygunun yerine kendimizi güvenceye alacağımız başka şeyler koyuyoruz.
Okul zamanlarında, üst katta dolanan çocuğa nasıl aşıktın mesela. Soyadını bile bilmezdin, şanslıysan teneffüste tuvaletin önünde denk
Yalnızlık.
Her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında.
Tek sermayesi sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir dedi.
Yalnızdır insan;
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
Kalabalık yalnızlıklar yalnız kalabalıklar oluşur şehir şehir ülke ülke.
Kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
İnsan bir ölümü istemez bir de ondan beter bir yalnızlığı..
ama ikisi de muhakkak gelir başına bir yalnız yaşama sırasında.
Ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var dedi.
Tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın...
aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır dedi.
Aşık olun!
Gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı...
Nasılsa ayrılık insanın kendi tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
Sade ölüm değil ayrılık da yaşamın emri.
...
Yaşamak dedi tek marifetiniz biraz özen gösteriniz.
...
|Bana Bir Şeyhler Oluyor, Yılmaz Erdoğan, 2003