İnsan büyük acılar yaşadığında, yaşamına devam edecek motivasyonu nasıl bulabilir?
Hepimizin başına türlü türlü olaylar geliyor. Her birimiz her olaya bambaşka tepkiler veriyoruz.Dolayısıyla hiç kimseye örnek olabilecek bir tarif veremem ama “Sen ne yaptın?” dersen, acılarımı yaşanması gereken bir süreç olarak gördüm ve yas tuttum.Acını hakkını vererek yaşarsan daha sonrasında izlerini taşımak zorunda kalmıyorsun. Mühim olan yaşanan ne olursa olsun duygunun hakkını vermek, gerektiğinde yas tutmak, gerektiğinde neşeli olmak, gerektiğinde acı çekmek, bazen hüngür hüngür ağlamak, bazen günlerce yataktan çıkamamak, bazen boğazına iki lokma atacak gücü kendinde bulamamak.Ama o an ne gerektiriyorsa onu yaşamak, yaşanan ne olursa olsun ertelememek,halının altına süpürmemek.Yas tutabilmek de dengeli bir yaşamın parçası.