Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Jean Genet Yorumları ve İncelemeleri
Jean Genet yorumları ve incelemelerini, Jean Genet kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Jean Genet puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.80 syf.
8/10 puan verdi
Jean Genet ve Hizmetçiler
Yazar evlilik dışı bir çocuk olduğu için annesi kimsesizler yurduna bırakmış ve Genet yetimhanede büyümüş. Haliyle anne ve babasının kim olduğunu hiçbir zaman öğrenememiş. 10 yaşında hırsızlığa başlamış, 15 yaşında yine yaptığı bir hırsızlık sonucu ilk kez ıslahevine girmiş; serbest kaldığında yine rahat durmamış bu sefer ömrü boyun ıslahevini boylamış. Maalesef bu son girdiği sert bir ıslahevi olduğundan Genet katlanamayıp hapisten kurtulmak için gönüllü askerlik yapmak üzere Fransa’dan firar etmiş. Ne ilginçtir ki :), yine suç işliyor. 5 yıl boyunca fahişelik ve hırsızlık yapmış. Hayatında gördüğü iktidar güçlerine yakından tanık olmuş olacak ki eserlerinde döneminin alt-üst kimliklerinin birbiri ile ‘uyumsuzluğu’na sert (?) bir şekilde gözler önüne sermiş.
Hizmetçiler oyun türünde yazdığı kısa, bir çırpıda okunabilecek fakat içerik açısından kıymetli bir eser. İki hizmetçinin hanımefendilerini sınıf farkının etkisiyle öldürmeyi planlamaları anlatılıyor. Bu anlatılırken de hizmetçilerin her şeyle bir iktidar bağı kurması dikkat çekici. Hizmetçilerin nefret, öfke kontrolsüzlüğü, onları cinayet işlemeye kadar ileri götürmüş, yani statü arzusu her şeyin önüne geçmiş. Sonu hayal ettiğim gibi olmadı :/ ama hem yazar tanınmaya hem de eserleri okunmaya değer :)
Kitabın adı:Şatila'da Dört Saat
Yazarın adı:Jean Genet
Sayfa sayısı:57
16 Eylül 1982'deki Filistinlilerin mülteci kampları olan Şatila ve sabraya'ya yapılan saldırılarda orada olan yazarın izlenimleri ve makalelerinden oluşan kitap bir vahşeti anlatıyor içim sızlayarak okudum.
Bazı kitaplar vardır, okuru yakasından çekip içine sürükler ve boğazında bir yumru, içinde bir his bırakır. Bazı kitaplar ise okuru kendinden iter ve okkalı bir tokat atar, ben böyle kitaplara tuhaf ama güzel derim. Jean Genet’in Hırsızın Günlüğü adlı eseri ise okuduğum tuhaf kitaplar arasında yerini aldı. Bu kitabı pek tavsiye etmem, herkesin rahat rahat okuyabileceği bir kitap değil ama ne yalan söyleyeyim beğenmedim de değil. İmkanım olsaydı bu eseri Fransızca’dan okumayı da isterdim çünkü eserde ağır ağdalı ve şiirsel bir dil var ve malumunuz olacaktır ki şiirsel metinlerin çevirileri oldukça tırt ve okunması okuru baya yoruyor.
Kitapta Eşcinsellik, hırsızlık, ihanet, serserilik, pislik, hapishane yok yok yani. Fakat bu gözünüzü pek korkutmasın, siz görmek istemesenizde toplumda böyle insanlar var ve hep olacaklar. Bu eser onların hayatına uzaktan bir bakış, bu eser Jean’ın hayatına acılan bir pencere. Eserin beğendiğim bir yönü ise bazı insanların kendine bile itiraf edemeyeceği şeyleri Jean bir aziz misali, kendini pisliğin içine sokarak, alçaltarak, balcıkların içine bandırarak gözler önüne sermesi.
Bu sene okuduğum kitaplar içinde en beğenmediklerimden arasında ilk ona girecek bir kitap daha! Oysa epey beklentimi yüksek tutarak başlamıştım. Arka kapak yazısı kafamda bir antikahramanı olan roman okuyacağım düşüncesi oluşturmuştu ki gercekten sevdigim bir tarzdır ancak yazarın ağdalı dili ve hapishane yaşantısını sadece eşcinsellik boyutuna indirgemesi beni kitaptan epey uzaklaştırdı. Çok daha mücadeleci bir tarz bekliyordum sanırım. Sabahattin Ali diyor ya; "Insan bu dünyaya yiyip, içmek, birinin koynuna girip yatmak için gelmiş olamaz" diye, ben de romanlarda sadece bu tarz konular işlenince kitaba girmekte çok zorlanıyorum. Yine de okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim.
·
Puan vermedi
Bu eserin herkesin zevkine uygun olmadığını biliyorum, ancak size üzerimde derin bir etkisi olan Jean Genet - Notre-Dame-des-Fleurs (orj.) / Our Lady of the Flowers, Çiçeklerin Meryem Anası kitabından bahsetmek istiyorum. Fransız yazar Jean Genet'nin 1942 yılında Fresnes hapishanesinde yazdığı ve ilk kez 1943 yılında yayımlanan ilk romanıdır.
Nefes alamıyorum!
Babasız, küçüklüğünde hırsızlıktan hapishaneyle tanışarak kendince hayata karşı durmayı seçmiş ve tüm edebi eserlerini hapishanede yazan yazar, sonraları bir anarşist olarak ezilen halkların yanında yer almış, Amerikan Kara Panterler, Alman Kızıl Ordu Fruksiyonu, Filistin Kurtuluş Örgütü'ne direkt ve yazdığı makalelerle dolaylı olarak kalan ömründe destek vermiştir. Deist, eşcinsel ve sömürüye karşı olan yazara göre; karşılarında Beyaz, açık ve de Amerika gibi mutlak bir düşman vardır.
Zorbalık ile şiddetin ayrılması gerektiğinden bahsederek açıkça tabii olduğu beyaz Fransız ve ayrıca Yahudi toplumuna karşı tavır alır. 5 yıl gibi kısa sürede yazdığı tiyatro oyunlarında; zencilerin ezilmişliğini (Zenciler) ve burjuva sınıfının kokuşmuşluğunu (Hizmetçiler, Paravanlar ve Balkon) dile getirir. Fas'ta bir hapishane ile genelev arasındaki mezarlığa gömülmesini vasiyet edebilen bu sistem mualifi kalemi, günümüz dünyasında ABD'de katledilen bir siyahın son sözleriyle analım: NEFES ALAMIYORUM.
