Ryunosuke Akutagava Sözleri ve Alıntıları
Ryunosuke Akutagava sözleri ve alıntılarını, Ryunosuke Akutagava kitap alıntılarını, Ryunosuke Akutagava en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İşte insanlar böyle, dedi, geçinmek için hep çalıp çırpıp gasp ediyorlar...
Kitapçıdan çıktım ve tekrar insan çöplüğünün içine daldım...
Cüretle kurnazca yalanlar söylerdi. Onlara son derece ihtiyacı olduğuna şüphe yoktu. Fakat bir yandan da bunun ona hastalıklı bir zevk, adeta bir tanrıyı öldürmeye benzer bir zevk verdiği de muhakkaktı.
Sayfa 32Kitabı okudu
"Bilin ki kışın hüznü yarın burada olacak."
"Know ye that the sadness of winter will be here tomorrow.
Sayfa 16 - Penguin Modern Classics - Behind the Prison
by Nagai KafūKitabı okudu
-Ben insanlardan bıktım…
-Çünkü insanlar nankör, insanlar şefkatsiz.
Sayfa 107 - Boğaziçi Üniversitesi YayıneviKitabı okudu
Kitapçıdan çıktım ve tekrar insan çöplüğünün içine daldım
Sayfa 180 - Boğaziçi Üniversitesi YayıneviKitabı okudu
"Sanat hiçbir gücün egemenliğine girmeden yalnız kendisi için var olmalıydı."
Başımı yukarıya kaldırıp pırıl pırıl parlayan binlerce yıldızı görünce dünyanın, özellikle kendi dünyamın ne kadar küçük bir zerrecik olduğunu düşündüm...
Konfüçyüsçü öğretideki beş erdem yardımseverlik, doğruluk, iyilik, bilgelik ve sadakattir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Yalnızlığını hep kitaplarıyla paylaştı.
Sayfa 225 - Boğaziçi Üniversitesi YayıneviKitabı okudu
Her söylediğini can kulağıyla dinleyen bir eşi olduğundan dolayı Profesör gerçekten çok şanslıydı...
Kendini savunmak, başkasını savunmaktan daha zordur.
Şüphesi olan varsa bir avukata danışsın...
Her şey şu korkunç yaşantımızı kamufle eden çok renkli bir göz boyasından başka bir şey değildi…
Sayfa 179 - Boğaziçi Üniversitesi YayıneviKitabı okudu
Fakat Yasukichi'nin yüreğinde soytarı giysilerine bürünmüş bir Raskolnikov, yedi sekiz yıldır o çamurlu yolda diz çökmüş, sizlerin affına kavuşmak için tüm içtenliğiyle yalvarmakta.
Sayfa 22Kitabı okudu
Aynı erkeğe olan sevgiden dolayı...
Teruko’nun ağlama krizi geçtikten sonra, ayrılırken yeniden dökülen gözyaşlarıyla birlikte, iki kardeş eskiden olduğu gibi bir kez daha canciğer birbirlerine kenetlenmişlerdi. Fakat olan biteni de yadsıyamazlardı, çünkü olanlar bir gerçekti... Şunkiçi’nin dönmesini beklemeden çekçek arabasına bindiğinde, kız kardeşiyle artık sonsuza dek iki yabancı haline geldiklerini anladığı an, kalbine sanki koskocaman bir buzdağı yapışmış gibi hissetmişti kendini.