Tercüme ve telif eserlerin dönemin zihniyetini belirlemedeki önemi üzerine kurgulanan bu çalışma, 13. yüzyıldan 15. yüzyılın ortalarına (Fâtih devrine) kadar, Anadolu sahasında kaleme alınmış Türkçe telif ve tercüme eser-lerden hareketle, Osmanlı zihniyetinin oluşum sürecini ve bu zihniyetin karakterini ele almaktadır. Özellikle İstanbul’un fethinden itibaren, yeni bir anlayış ve zihniyetin gelişmeye başlaması, etkili olmuştur.Araştırma konumuzun merkezinde, Anadolu’nun Türkler tarafından mekân tutulmasından Fâtih dönemine kadarki süreçte, kaleme alınan Türk-çe te’lif ve tercüme eserler olmakla birlikte, araştırma ekseniyle ilgili Arapça ve Farsça eserlere de değindik. Böylece, konunun tarihsel bütünlüğüne uygun olarak hazırlayıcı etkenleri de dikkate alarak geniş bir alana ve döneme ait eserler değerlendirilmeye çalışılmış.
