Hakkında
Cezayir, Oran doğumlu Fransız sanat tarihçisi (1944-2003). Ecole Normale Supérieure’de eğitim gördü. Mezun olduktan sonra lisansüstü çalışmaları için Sorbonne’a girdi, İtalyan Rönesans sanatına yöneldi. Yazdığı tezin çalınması üzerine tez konusunu ve hocasını değiştirerek Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales’a (EHESS) geçiş yaptı. 15. yüzyıl -19. yüzyıl modern sanat tarihi üzerine birçok yerde ders verdi. 1971 yılında L’Ecole française de Rome’a üye olmasının ardından, Floransa’daki Fransız Kültür Merkezi’nin yöneticiliğini yaptı ve Fransız Film Festivali’ni düzenledi. 1993 yılında buradaki işinden ayrıldı, EHESS’e araştırma yöneticisi olarak döndü. Ölümünden kısa bir süre önce, Lüksemburg Sarayı Müzesi’ndeki Botticelli sergisinin küratörlüğünü yaptı. France Culture radyosuna sanat tarihiyle ilgili sevilen bir program hazırladı. Renkli üslubuyla geniş çevrelere ulaşmayı başardı. Kitapları arasında L'Univers de Léonard de Vinci (1978, Leonardo da Vinci’nin Evreni), La Guillotine et l'Imaginaire de la terreur (1987, Giyotin ve Terörün İmge Dünyası), L'Annonciation italienne: Une histoire de perspective(1999, İtalyan Müjdesi: Bir Perspektif Hikâyesi), Le Portrait du Diable (2010, Şeytan’ın Portresi) sayılabilir.
Unvan:
Fransız sanat tarihçisi
Doğum:
Cezayir, 1944
Ölüm:
2003
Okurlar
7 okur beğendi.
120 okur okudu.
9 okur okuyor.
158 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Baktığınız şeyde hiçbir şey görmüyorsunuz.Daha dogrusu , gördüğünüz şeyde, baktığınız şeyi görmüyorsunuz,bakarken gormeyi umdugunuz şeyi , görünürun alanına giren görünmezi görmüyorsunuz.
Urbino Venüsü Avrupa resminin ilk çıplak kadını değil. Ama pekala ilk giysisiz kadın resmi olabilir. Öyle sunulmuş, üstelik bunun bilincinde. İngilizlerin dediği gibi nude’den çok naked, çıplaklıktan çok örtüsüz. Bunun farkında ama en ufak bir vicdan rahatsızlığı sergilemiyor. İlk Günah’tan önceki çıplaklıkla sonraki arasındaki farkın kaynağı o utanç duygusunu tanımıyor.
Sanat tarihi
Sanatın bir tarihi varsa, hala böyle bir tarihi varsa, bunu sanatçıların çalışmalarına, örneğin onların geçmiş yapıtlarına bakışlarına, o yapıtları kendilerine mal etme tarzlarına borçlu. Bu bakışı anlamaya, öyle eski bir resimde sonraki dönemlerden öyle bir sanatçının bakışına çelebilecek şeyi keşfetmeye çalışmazsanız, sana tarihinin koskoca bir bölümünü, en sanatsal bölümünü gözden kaçırmış olursunuz.
Sayfa 95
Söz konusu olan ister kral, ister kraliçe, isterse prenses olsun, kraliyet ailesinden bir model asla ressamın önünde uzun süre poz vermezdi. Portre model yokken, taslaklardan hareketle gerçekleştiriliyordu.
Sayfa 129
İletiler
Şubat Ayında Okuduklarım
Şubat ayı bitti ve bu ay neler okumuşum diye dönüp baktığım zaman benim için verimli geçtiğini gördüm. Hele birkaç kitap vardı ki okuduğum harikalardı!
13 tane kitap okumuşum ve okuduğum kitaplar aşağıda:
1-) 
Dar Koridor
Daron Acemoğlu
2-)
Yorumlar ve İncelemeler
144 syf.
8/10 puan verdi
Sanat tarihiyle ilgilenip, araştırma yaptığım şu dönemde Resim sanatıyla ilgili bulabildiğim en fazla önerilen kaynakla başlamak istedim. Kitabın yazarı, Fransız bir sanat tarihçisi ve araştırmacısı. Araştırmalarını özellikle İtalyan Rönesans dönemi oluşturuyor.
Kitapta Rönesans dönemindeki 5 eser üzerinden mektup, söyleşi ve deneme tarzında yazılarla resim okumaları yapılıyor. Yazar kimi zaman tartışmaya girdiği bir insana sabırla yorumlama yapıyor, kimi zaman da kendisiyle çelişerek varsayımları da gözden geçiriyor. Bu yöntem anlatıyı sıkıcı yapmaktan bir nebze kurtarabilmiş.
Yazar tabloları tek tek ele alıyor;
Resimler yorumlanırken hem geçmiş olaylara, hem de diğer ressamlara atıflar yapılması, yazarın dolambaçlı anlatımı ve tekrar tekrar başa dönmesi beni çok yordu. Ayrıntılar içinde boğuldum zaman zaman. Ayrıdan kısa araştırma turlarına giriştim, referans gösterdiği tabloları inceledim. Dönemin sosyal ve dini yapısı hakkında bilgi sahibi olmadan resim okumanın güç olduğunu fark ettim. Temel resim kavramlarına hakim olunması resimlerin okunması için yeterli sayılmıyormuş malesef.
Yazar, sanat eserlerinin tek bir anlamı olduğu görüşünü savunan meslektaşı, sanat tarihçisi 
E. H. Gombrich 'e göz kırpmayı da ihmal etmiyor. Eserlerin genel kabul görmüş yorumlarının yanında, subjektif yorumlara sık sık başvuruyor.
Ben kitabı okurken tabloların yorumlarına geçmeden uzun uzun orjinal renkli görsellerini inceledim. Resimler kitapta siyah beyaz olarak basılmış. Tablolarda fark etmediğim ayrıntılar anlamlandıkça sanatın güzelliğine bir kez daha hayran kaldım.
Bakmak, görmek ve anlamlandırmak…
Birbiriyle ilişkili ama birbirinden farklı eylemler.
Hele de mevzu resimse…
Özenle çizilmiş figürler - objeler, uyumlu ya da uyumsuz renkler, perspektif, derinlik …
Peki ya sanatçı çok daha fazlasını anlatıyorsa? İ
Bir resme nasıl bakılmalıdır?
Gördüklerimiz ve göremediklerimiz …
Bakmak kısmında sorun yok ama görmemizi gerektirenler için belli bir kıstas mı var?
Ve şayet varsa bunlar neler olabilir?
Cezayir’de doğan Fransız sanat tarihçisi Daniel Arasse, 15. yüzyıl-19. yüzyıl modern sanat tarihi üzerine dersler vermiş bir isim.
Ve gördüklerimizi nasıl anlamlandır(ama)dığımız üzerine her bölümde farklı bir türle okuruna sesleniyor.
Mektup, söyleşi, deneme tarzlarında kaleme aldığı metinlerde Tintoretto, Cossa, Bruegel, Tiziano, Velázquez gibi ressamların tabloları konu ediliyor.
Vulcanus'un Bastığı Mars ile Venüs, Meryem'e Müjde, Müneccim Krallar'ın Tapınması, Mecdelli Meryem'in Etek Kılları, Urbino Venüs'ü ve Nedimeler eserleri üzerinden bakıp göremediklerimiz, görüp anlamlandıramadıklarımız üzerine gerek günümüz sanatseverlerinin gerekse sanat tarihi uzmanlarının bakışını sorgulayan zengin bir içerik . 
Yakın Bakış
