Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Felipe Alfau
Felipe Alfau Yorumları ve İncelemeleri
Felipe Alfau yorumları ve incelemelerini, Felipe Alfau kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Felipe Alfau puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Felipe Alfau’nun ilk kez 1936’da yayımlanan, uzun süre hak ettiği ilgiyi görmeyen, zamanının çok ilerisinde bir eser Locos: Bir Jestler Komedisi. Kitap, Madrid’de karakterlerini ‘yaratmak’ için düzenli olarak bir kafeye giden bir yazar ve onun burada denk geldiği insanlarla başlıyor ve farklı zamanlarda her birinin birbiriyle de kesişen hikayelerini okuyoruz. Bu hikayeler için birbirinden bağımsız bir şekilde okunabilecek sekiz öykü demek de mümkün, bir romanın istenilen sırayla okunabilecek bölümleri demek de. Girift bir şekilde birbirine bağlanan öyküler aslında bir bütünün farklı kesitlerini sunuyor okura ve farklı zaman dilimleriyle bütünü oluşturan bu kesitleri hangi sırayla okursanız okuyun o bütüne varıyorsunuz. Bu yazıldığı dönem göz önüne alındığında ayrıca saygı uyandıracak teknikle Alfau, son derece muzip, eğlenceli ve aynı zamanda özel bir eser çıkarmış ortaya. Locos’u özel bir eser yapan bir diğer özelliği de Unamuno’nun Sis’ini anımsatan şekilde, kurgu ile gerçek, yazar ile karakterler arasında tamamen bir muğlaklık yaratarak okurla adeta oyun oynaması. İlk başlarda biraz değişik bir metinle karşı karşıya olduğunuzu hissettirmekle beraber afallatan, ilerledikçe yazarın zekasına hayran bırakan bir kitap. Bu eğlenceli ve oyunlu kurgunun alt metninde, yazarın felsefi sorgulamaları ve toplumsal eleştirileri dahil etmesi ayrıca hayranlık uyandırıcı. Okurken büyük keyif aldığım, elimden bırakamadığım bir kitap oldu. Çok beğendim. Okuyacaklara karakterleri dikkatli takip etmelerini, hatta not alarak ilerlemelerini tavsiye ederim.
208 syf.
8/10 puan verdi
Çok karmaşık bir kapağı olsa da içindeki hikayeler bir o kadar enteresan ve anlaşılır. Yazar kitapta cafe de los locosda bulunanların hayatların farklı ve sıradışı bir biçimde kurguluyor.Kitap içinde yazar bulunmamasına rağmen yazar ile kahraman konuşmaları da mevcut.Şans verilmesi gereken güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Locos: Bir Jestler Komedisi, 1936 yılında yazılmasına karşın, uzun süre ilgi görmemiş.Aslında yazar Felipe Alfau ilgi görmemiş, ta ki 1990 yılında Amerika'da tekrar keşfedilene kadar.Zamanının çok ötesinde edebi teknikler kullanan Felibe Alfau, Nabokov, Pynchon, Barth gibi isimlerle birlikte, Amerikan edebiyatının postmodern öncülerinden biri olarak kabul edilmiş.
Yazar kitabın önsözünde, romanın okuyucunun işini kolaylaştırma amacıyla, kısa öyküler halinde kaleme alındığını, okuyucunun istediği öyküyü tercih ederek, istediği sırayla okuyabileceğini belirtiyor.
Öykülerin pek çoğu birbiriyle bağlantılı ve tekrar tekrar ortaya çıkan karakterler içeriyor.
Zamansal bir sıralama içermiyor ama.
Kitabın en belirgin yanı, kurgu ile gerçeklik, karakterler ile yazar arasındaki ayrımın keskin çizgilerler ayrılmamış olması.
Karakterler kendi yaratıcısının iradesine meydan okurken, yazarla alay etmekten de geri durmuyor.
İşte bu nedenle son derece eğlenceli metinler ortaya çıkarmış, Felipe Alfau.
Kimlik adlı öyküyü çok çok beğendim.
Tavsiye ederim.
Bu tarz kitapları yorumlamak da zor, puanlamak da. 50. sayfaya geldiğimde sıkıntıdan patlamış, kitabı bırakmaya karar vermiştim. Sonra, biraz dişimi sıkayım dedim ve bir de baktım 100'e gelmişim. Hiç fena değilmiş yahu derken, 150. sayfa civarında kitaba aşık oldum. Muhteşem muhteşem diye kendimden geçerken çıkan tansiyonum, son 50 sayfada yeniden "fena değilmiş"e düştü ve bu şekilde de kapanışı yaptık. Kurgu gerçekten muhteşem ama her hikayenin temposu aynı değil, bu da okuru biraz yoruyor. Yine de uzun zamandır böyle ilginç ve özgün bir roman okumamıştım, üstelik 1936 yılında yazılmış bir kitap bu. Bir barda oturan insanları hikayelerine karakter yapmak, o hikayeleri de birbirine dolayarak nefis bir roman sarmaşığı hazırlamak gerçekten çok zor bir iş. Okumanızı tavsiye ederim. =)
Felipe Alfau, Locos yayımlandığında 34 yaşındaydı ve sene 1936’ydı. Ben ise bu kitabı 2019 yılında okudum ve şaşırıyorum. Şaşırma ile birlikte edebi doyum da geliyor peşi sıra.
Okuduğum kitap bir öykü kitabı değil.
Roman da değil.
Ama ikisi de aynı zamanda.
Biliyorum biraz çapraşık bir durum çünkü eserin yarattığı duygu da öyle..
Karakterlerin neredeyse tamamı ilk ‘öyküde’ bir araya geliyor ve sonra diğer öykülere dağılmaya karar veriyorlar. Tek tek belirip; kendilerini takdim ediyorlar. Her biri bağlantılı,her biri ayrı hikayeye sahip. Ve bu sadece iki yüz sayfaya sığabiliyor. Ve bunları gerçek kılan Alfau, yaptığının muazzam bir şey olduğunun farkında değil, uzun bir süre başkalarının fark edemediği gibi~
.
Cinayet, saplantılar, arkadaşlık ve kurulan ilişkiler, kurulamayan ilişkiler.. Bir bütünün parçaları, ama bu parçalar aslında birden fazla bütün demek.
.
Yazarın kullandığı teknik, yaratım süreci, her bir karakterin titizlikle incelenmesi/detaylandırılması..Tablo gibi. İlk bakışta ne olduğunu çıkaramadığınız bir tablo.
Sonra yavaşça yaklaşıyorsunuz.
Tanıdık geliyor.
Biraz daha yaklaştığınızda o fırça darbelerindeki anlamı görüyorsunuz.
Ve bundan memnun kalmamanın mümkün olmadığını biliyorsunuz~
.
Şöyle de bir alıntı iliştireyim:
“..insanlar için gerçeklik olan şey, bir karakter için sanrıdır. Karakterlerin gerçek hayata dair hayalleri vardır ve gerçekliğin hayalini kurarlar ve sonra da kaybolurlar.”
.
Çeviride (bazı kelimelerin orijinal halleri ile kullanılıp; dipnot verilmesini çok beğendim!) Ekin Uşşaklı yer alıyor.
Kitabın ruhuna ayna tuttuğunu düşündüğüm kapak çalışması ise Gray318’e ait~
Alfau tarafından 1936 yılında yazılan ancak keşfedilmesi çok uzun zamanlar almış, dilimize ise Monokl Yayınevi sayesinde kazandırılan kendisi de okunurken keşfedilen katmanlara sahip bir eser. Locos’u bu yaşımda okuduğum için çok mutluyum; çünkü bu kitap hayata dair biraz yaşanmışlık, biraz tecrübe, biraz gözlem, biraz da merak sonrası okununca tadı çıkabilecek kitaplardan. Çok yüzeysel bir şekilde okunup geçildiğinde belli bir kurgu dahilinde yazıldığı için güzel bir okuma olabilecek; ancak içerisinde çok farklı düşünsel aktarımlar barındıran da bir kitap aynı zamanda. Bu kitabı kurgu bir yazın olarak değil de bu açıdan değerlendirmek isterim. Kurgusu, düşünsel akışın izlencesi, felsefi yaklaşımı gerçekten çok ilginç ve katmanlı. Bu düşünsel yapının tadı açıkçası damağımda kaldı. Keşke yazarın daha fazla kitabı olsaydı ve okuma şansı bulabilseydik. Özellikle önsöz ve sonsözü ile ‘başından sonuna’ veyahut da ‘sonundan başına’ çok keyifli ve bir o kadar da ‘tuhaf’ denebilecek bir yapıt. Ama güzel bir tuhaflık. Bu kitabı okuduktan sonra birkaç gün boyunca her bir örüntüyü düşündüm. Her birinin nasıl birbirine bağlandığını, ayrıldığını, kesiştiğini düşündüm. Yazarın bizlere sunduğu ve bizi birer parçası yaptığı bu düşünsel boyutun katmanlarını ve oluşturduğu ağı zihnimde canlandırdım. Yazarın her bir sembolünü, kenara köşeye saklamış olduğu izleri takip ettim. Çok keyifliydi. Umarım sizler de bu kitabı okur ve aynı keyfi alırsınız.
Roman mı okudum hikaye mi? Kurgu mu okudum yoksa kurgu dışı bir metin mi? Ben de mi kitabın içindeyim yoksa kitaptaki kahramanlar mı benimle Bazı yazarların nasıl bir beyinleri var hayret ediyorum! Kitap, gercek dunya ile kurgunun içiçe girdiği ve okuyucuyu karakter çeşitliliği ile yorabilecek bir eser olmakla birlikte eger kendinizi yazarin kalemine bırakırsanız zevk alacağınız bir hale bürünüyor. Önsözde yazar şöyle diyor; "...okuyucudan arkasına yaslanıp, bu tuhaf insanların geçiş alayını ve bu karmaşık fenomeni eleştirmeden izlemeleri beklenmektedir." (S.13)
Anlatilan olaylar olağanüstü denemez fakat Alfau kendisine oyle bir karakter ve edebi üslup dünyası kurmuş ki kitaba dair ne deseniz absürt kalıyor. Hissettigim şey sadece şu; yazarin baska bir kitabi olsa da okusam ama asıl bir biyografisi olsa da onu okusam Keyifli okumalar dilerim.
Locos: Bir Jestler Komedisi pek değişik bir kitaptı. Bir yazarın yarattığı yazarın da yarattığı karakterlerle nasıl oyun oynadığını okuyoruz. Yazarın dostu Dr. Jose de los Rios ( söylemesi çok eğlenceli) ile yarattığı kişileri yönlendirerek karakterlere verdikleri yeni talimatlarla hikayenin yönünü değiştirmesini çok sevdim. Edebi yönünün bir hayli öne çıktığı kitabı ben bayılarak okumasam da seveni çok sevecektir.