Öne Çıkan Kadri Öztopçu Gönderileri
Öne Çıkan Kadri Öztopçu kitaplarını, öne çıkan Kadri Öztopçu sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Kadri Öztopçu yazarlarını, öne çıkan Kadri Öztopçu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sordum,
gönlümdeki
en yüksek dağdan
çığlıklarla
bir çığ gibi
yuvarlanan
benim düşlerim mi ?
Kara bir kıştı geçti.
Kalmadı bende yankısı hiç
bir sesin.
Kurumuş bir ağacın gölgesi kendine yeter ancak .
"Sorulmaktan kelimeleri yorgun düşmüş, harfleri lime lime olmuş sorulardır bunlar; yıllardır yine de sorarım: İnsan neden yaşar?"
Kadri Öztopçu
Neler oldu , ne çok istedin.
Şuydu bilemediğin ey çocuk :
İz kalır mı hiç , içinden, sanrılarla,
Bir düş gibi geçtiğin aynalarda.
Kimi yaşadım ,
kimin ölüsü taşıdığım
kamburu
irin dolu sırtımda ?
En çok kendine mi uzaktır insan
kendine mi düşman?
"Topluca susuyoruz. Sessizlik vicdanlarımızı kanatsa da günü kurtarıyor. Vicdanlarımıza tütün basıyoruz."
Kendi hayatımdan artakalanım
Sayısız günahımdan, bütün sevaplarımdan
"Dünyaya baktım yaşayanların dünyasına : Ölümden başka hiçbir şey yoktu. Bir de hüzün. Çevremi hüzün sarmıştı, sonbahar renkleriyle eşlik ediyordu ona."
Bu su. Aktıkça böyle. İçimin sıkıntısı da akıp gider belki, içimdeki bu acı, Müjgân, akıp gider... Sıcak olur. Sıcakta yağmaz kar. Tipi, ölüm olmaz sıcakta. Ölüm bir kardanadam Müjgân. Ölüm, dağ başında bir kış gecesi. Karda kaybolmak ölüm. Yolunu yitirmek tipide. Hayatın yolunu. Koca bir ağacın dibine çömelip, çaresiz, uyuyakalmak, gözünde donmuş gözyaşlarıyla. Ölüm, Müjgân, tatlı tatlı gelen bir acı uyku. Yalnız bir uyku ölüm, dışında duvarların, karda. İçinde duvarların; içinin ayazında.
Sayfa 95Kitabı okudu
Bu vakitlerde -ki akşamdır-
Kendine uzar gölgeler
Aşk yanıltır.
Ağır bir keder eklenir güne ,
Billur bir akarsu
Kendi kendini kirletir .
Bu vakitlerde -ki akşamdır -
Gidecek yerin yoktur ,
her yer birbirine benzer .
Bir muammadır hayat , sorguladıkça kapanır önünde durmadan
Durmadan ağır alnını göğüne
Kar ayazı bir karanlık
araladığın her kapıdan .
Yara
Hevesliyiz ama
ürküyoruz bir yandan da
sonu belirsiz bir hayattan.
Bir ırmaktan
su içer gibiyiz , korkarak
soluğu ensemizde
yırtıcı bit hayvandan .
Çok yerimizden yaralıyız .
Kan değil
keder sızıyor yaralarımızdan.