Özgür Çakır Gönderileri
Özgür Çakır kitaplarını, Özgür Çakır sözleri ve alıntılarını, Özgür Çakır yazarlarını, Özgür Çakır yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sırtımızda kocaman bir yük taşımıyor muyuz hepimiz? Yükün içeriği farklı boyutlarda olabilir elbette ama hepimizde bir şekilde mevcut.
Özgür Çakır’ın ilk #öykü kitabı olan #yükşehir büyükşehirlerin kocaman problemleriyle yüreklere dokunuyor.
Tüm zorluklara rağmen varolma mücadelesini, hayatın daha çekilebilir olması için yapılanları, gündelik telaşenin içerisindeki koşturmacalarda nefes alma umudunu elden bırakmamaya çalışıyor.
Aslında bir günün kaosunda kendi arayışınızı anlatıyor on iki öykü.
Tüm zorluklara karşı hayatın gerçeklerine davet ediyor.
Severek okunan bu kitap canım arkadaşım 
Meltem Bige hediyesi, çiçekler koydum yoluna…
.
“Kar bir aydır yerde. Yıkılan binalar da. Mart, her zamanki çillesini bu kez biraz daha eşit dağıtıyor. Son iki haftadır hemen her gün ayn şeyi yapıyorum. İlçeye gitmeden önce karımı ve oğlumu öpüyorum. Çadır kent, ardımda kar beyazının ortasında gri bir leke halini alana kadar tırmanıyorum tepeyi. Durup bir soluklanıyorum sonra.”
Nohut pilav turşu kutsalımızdır :P
Çakma kıyafetlerin, kitapların, ev eşyalarının, cep telefonlarının cennetinde, insanların tavuk, pilav, nohut ve turşu karşısında eşitlenmesi hiç de kötü gelmiyor.
Sayfa 35 - Sel, 2. Baskı Mayıs 2016Kitabı okudu
“ Hafıza kartı yanmış lan bu ülkenin.”
Sayfa 16 - Sel, 2. Baskı Mayıs 2016Kitabı okudu
Bitiremediklerim
Bu ayki hedefim kitaplığımdaki yarım kalan kitaplarımı okumaktı. Açıkçası 5 tane okudum -ki bence gayet iyi-, diğeri yolda 
Kumarbaz onlar dışında 2 tane kaldı onları da asla bitiremiyorum kendimi de artık zorlamak istemiyorum çünkü bunaldım. Bunları okumaya çalışmak yerine keyif aldığım kitaplar okurum dedim, dayanamadım.
Cemile 2 aydır elimde süründürüyorum. Kötü olduğundan değil sadece benim okumayacağım türde ve anlatımda bir kitap. Dili çok basit ve konusu beni sarmadı.
Yükşehir birkaç yıl önce kitap fuarındayken son 5 tlm kalmıştı o parayla son an bulup almıştım. Kaç yılda bitiremediğimi şimdi de bitiremem diyerekten saldım artık.
Büyük ihtimal satarım ikisini de. Kitaplığımda gördükçe bile yoruluyorum.
Oncelikle hic begenmedim kitabi. Bana bir keyif vermedi acikcasi. Nedense cogu turk yazarin oykulerinde hep bir yarim kalmislik, hep bir bilinmezlik havasi var oykuler cok havada birakiliyor gibi geliyor bana. Merak ederek, hevesle alip, hevesle okumaya basladim ama bu da olmadi maalesef Yükşehir 
Özgür Çakır
Umut ve varolma çabası…
Her türlü zorluğa rağmen hayata tutunmaya, bir taraftan da yaşamı anlamlı kılmaya muktedir iki direnç noktası.
Zaman gaddar! Zamane de…
Hayat bazen öylece geçip gidiyor yanı başımızdan.
Detaylar ayrıntılarda gizliyken günlük hayatın çılgınca koşuşturması içinde bir bir solup yok oluyorlar özensizlikten…
Ekonomik çalkantıları izleyen politik krizler işsizlik, ümitsizlik, derbederlik olarak geri dönüşümlü hayatlara gebe…
Mekânlar renklerini, bireyler dirimlerini kaybetmeye mahkûmken iyimserliği elden bırakmadan, adapte olmaya çalışmak da hayat pandomimasının diğer yüzü…
Bu yaşam kavgasını ve varolma çabasını kimi zaman mizahi bir dille ifade eden yazarın “İlk öykü” kitabı. Yükşehir
Rahatsız edici derecede normalleşiyor herşey
Ama hâkim bey, ben masumum da bazı kavramlar değil.
Yazma hevesin, hep bir gün yazacağımı sanarak kendimi avutuşum geldi aklıma. En azından deneyebilirdim. ‘Hayat izin vermedi.’ Bahanem hep hazırdı, hayat beklemezdi, izin vermezdi. Biz de kendi öykümüzü yazmıyor muyduk? Değecek bir ölümü de bekletmenin âlemi yoktu artık.
Dostlarım Ali ile Uğur'u, bir de annemi saymazsam, kendimi yanlış insanlara sevdirebilme konusunda fena sayılmam.
İyi insanlardık ama bizden bir cacık olmaz.
Hafıza kartı yanmış lan bu ülkenin.
Havuza temelden girmiş, sürekli çekirdek çıtlatan, memuriyetten emekli iki adam her zamanki yerlerinde oturuyor.
Dostlarım Ali ile Uğur'u, bir de annemi saymazsam, kendimi yanlış insanlara sevdirebilme konusunda fena sayılmam.
Sayfa 35 - *SelKitabı okudu