Gerçekten kaderin elinde miydik? İçinde bulunduğumuz durumlara kendi kendimizi sokmuyor muyduk yani? Kendi seçimlerimiz, önceliklerimiz hiçbir değişikliğe yol açmaz mıydı?
Sayfa 270 - Koridor Yayıncılık, 1.Baskı, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu
Seni bazen gülümsemeden duramayacak kadar mutlu etmek istiyorum. Ve seni gerçekten sevildiğimi hissetmek istiyorum. Böylece bir an bile hiçbir şeyden etmene gerek kalmaz ve senin hakkında yeni şeyler öğrenmeye devam ettikçe senin ne kadar inanılmaz olduğunu düşündüğümü kanıtlamak istiyorum.
“Annem beni anlamalı” diye düşündüğümde derhal bir yalnızlık duygusu hissettiğimi farkettim. Ve hayatımda her yalnız ve üzgün hissettiğimde bir başkasının işiyle ilgili olduğumu anladım......
Yaşamın bir varsayımdı. Yaşlanıp ölenler bir geçmiş yığınıdır. İnsan onları düşününce, oldukları şey gelir gözünün önüne. Seni düşündüğümde olabileceğin şey geliyor. Sen bir olasılık yığını oldun, hep öyle kalacaksın.
İntiharın yaşamındaki en önemli söz oldu, ama meyvelerini toplayamayacaksın.
Sevişin. Yorum yapmadan. Kayıt kuyut koymadan. O 'an'ın' huzuruna kabul edilmeyi beklemeden
öpüşün. Yürüyün, yürüyün, yürüyün. 'An'ı beklemek için durmayın. 'An'lar, zaman içinde geri götürür sizi. Đçinde bulunduğumuz 'an'ı dondurarak geçmişe kaçarız. O 'an'ı, şimdiyi dondurarak, geçmişin bir
h'alis
Seni düşündüğümde acı çekmiyorum. Özlemiyorum seni. Anılarımdaki varlığın ortak yaşamımızda olduğundan çok daha güçlü. Hala yaşıyor olsaydın, belki bir yabancıya dönüşmüştün. Ölüyken, en az sağ olduğun zamanlardaki kadar canlısın.
Sayfa 68Kitabı okudu