İnsanların gündelik 'bilgeliği', "ölüyle ölünmez" der; ölüsünün ardından acı çeken kişiye, unutmayı salık verir. - Oysa, örneğin, Buddha için unutma, en korkunç şeydir: tanrılar "belleklerinde bir bozukluk olunca” gök'ten yer'e düşerler (Eliade, Yoga), yani kutu, kutsallıklarını yitirirler, 'toza toprağa' karışırlar.