Yusuf çakır
@ysfmns
seyyah !
eğitimsiz
12 Şubat
135 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Hissizlikle insafsızlığı kendinizde birleştirdiğinizden beri rahat yaşıyorsunuz sanırım. Fakat bunu başaramayanlar ne yapsın?"
Hala genç olduğum ve büyüklerime saygılı davrandığım için bilgeliğini kabul etmiş gibi başımı salladım ama içimden bas bas bağırıyordum.
Bir kitap okudu
62 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
hayır, ancak sezebilirsin seni ne kadar sevdiğimi, üstelik bu aşk sana hiç yük olmadı.
Ve insanlar arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yok.
Bu gece, ona her şey bitmiş, semanın bütün yıldızları, kamerleri, güneşleri sönmüş, gönlüne bir yorgunluk, bir gariplik çökmüş gibi geliyordu.
sevginin bu derece şiddeti insanı muazzep etmekten başka bir şeye yaramıyormuş...
İnsan, öyle şeylere mâruz kalıyor ki... Geçmiş günlerin unutulmuş hatıraları birdenbire canlanmasıyla müfekkire, on sene, yirmi sene evveline dönüyor ve orada, ne güzel ve ne tatlı günler, buluyor...
Ben çalıştıkça açılırım, meşgul oldukça yaşarım. Yoksa hayat, başka türlü avutulmuyor…
‘Sayın Dinleyiciler! Köylere kitap götürmek, çöle su götürmek gibidir!'
Kitap sevgisi diye bir sevgi vardır sanırım. Ana sevgisi, kardeş sevgisi, yâr sevgisi gibi bir sevgi. Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır? Yoksa sonradan mı uyanır? Bunu bilmiyorum. Daha doğrusu, ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır; ama uyuyordur. Onun, zamanı gelince uyandırılması gerekir.
O öldü ben kaldım. Biliyorsun ölüler yaşlanmaz.