"İ.Ö. 700 yılında Homeros ve Hesiodos Yunan mit hazinesini yazıya geçirdiler. Bu bütünüyle yeni bir durumun ortaya çıkmasına neden oldu çünkü bu mitler yazılmadan üzerinde tartışmalar yapılması imkansızdı.
İlk Yunan filozofları, Homeros'un tanrı öğretisini eleştirdiler çünkü buradaki tanrılar insanlarla büyük benzerlikler gösteriyorlardı. Onlar da insanlar gibi bencil ve güvenilmezdiler. İnsanlık tarihinde ilk kez mitlerin de insanların düşüncelerinden başka bir şey olmadığı dile getirildi. Örneğin, bu mitleri eleştirenlerden biri de İ.Ö. 570'te doğan filozof Ksenofanes'tir. Ksenofanes, 'İnsanlar, tanrıları kendilerine bakarak yarattı.' diyordu. 'Ölümlüler, tanrıların da kendileri gibi doğduklarına, benzer giysileri, sesleri ve biçimleri olduğuna inandılar.' Siyahların tanrıları siyah ve basık burunlu, Trakyalılarınki ise mavi gözlü ve sarı saçlıdır. Eğer öküzler, atlar ve aslanlar da resim yapabilselerdi atlar at, öküzler öküz benzeri tanrı resimleri çizer ve kendilerine benzeyen biçimlerde heykeller yaparlardı."
Sayfa 35Kitabı okuyor
Şairlerin sayesinde, mitlerin insan merkezci eğilimi kendi boyunu bile aşmıştı (...) Doğaüstü güçler o kadar elle tutulur ve iyi tanımlanmış insan şekillerine bürünmüştü ki, bir Yunan herhangi bir tanrıyı görür görmez tanıyabilirdi.
Sayfa 12Kitabı okudu
"Egemenlik tastamam yerine oturduğunda büyük bir iktidar bunalımı ortaya çıkar."
‘’Mit kendini sorgulamaz; bir ölçüde özdeşleşme ister. Tragedya ise kendisi ile geleneksel mitoloji arasına biraz mesafe koyar, en temel Yunan değerlerinin bazılarını sorgulardı. ‘’
Sayfa 92Kitabı okudu
Mitlerin tarihi sürekli bir evrim göstermez, her mitin bir kökeni, epik bir evresi, trajik bir evresi ve muhtemelen felsefi ve sofistik bir evresi vardır.
Sayfa 122
