Allah'ın emirlerini gözardı ederek âlimler de velev cüz'î bir hüküm vazetme yetkisi bulunduğunu, hatta bir zerrenin bile hükmünün yerini değiştirmeye yetkili olduklarını kabul ve teslim eylemek Allah'dan başkasına bir Rabb'lık hissesi vermektir, onları 'min-dunillah' (Allah'ın gerisinde) Rabb edinmektir. Şeytanlara, tağutlara, Nemrud'lara, Firavun'lara, putlara ve evsana tapmak nasıl bir şirk ve küfür ise âlimlere de haddinden fazla kıymet vermek öyledir. Mesela; doğruyu yanlışı, hakkı batılı ayırmaksızın hak ilminin gereği olmayan fikirlerini, sözlerini, hakkın emrine dayanmayan, ondan
kaynaklanmayan şahsî görüşlerini, istek ve arzuya dayanan keyfi fetvalarını ve iradelerini üstün tutmak, sanki onlarda Allah'ın haram kıldığını helal, helal kıldığını da haram kılma yetkisi varmış gibi, hakkı değiştirebilecek bir hakları varmış gibi, kasıtlı sapıklıklar şöyle dursun, Allah'ın emrine uymak gerektiğini hesaba katmadan, onlara itaat dahi öyle bir şirk ve küfürdür. Allah'ı bırakıp başkalarına tapmak demektir.
Ben minicik bir kulum ,yalanı bilmez dilim,sana dönüktür elim. Elimi doldur Rabb'im, yüzümü güldür Rabb'im
Sayfa 14Kitabı okuyor
Güzellik, kime göre?
Şimdi size
“Hüsn-ü Yusuf dur o güzellik timsalidir” desem
Bilirim söylediklerim tartışma açmaktan öteye geçmez
Kime göre güzellik?
Çağlar içinde konulmamış bir kanun?
Hem nerede görülmüş
tek başına güzellik
kendi ayakları üzerinde dursun?
Sayfa 104 - TiyoKitabı okudu
Hım... Görevler çatışmalar askerlik... Bunlar bir yanda dursun. Normal hayatından bahset. Yusuf Agâh Demiral, üsteğmen olmadığı zamanlarda ne yapar?
"Mihra'yı düşünür"
Sayfa 310Kitabı okudu
Hem nerede görülmüş
Tek başına güzellik
Kendi ayakları üzerinde dursun?
Yusuf Has Hacip
Ülkeler kılıçla fetholur ama kalemle ayakta durur.
Sayfa 143 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Birincisi, bizim tarihe bakışımız problemli; kendimize de kendi tarihimize de şaşı bakıyoruz. Kendine bakmasını bilmeyen bir toplumdan bahsediyoruz. Kendine bakış biçimlerinden kesinlikle kendisini anlamasını, tarihî tecrübeyi kavramasını mümkün kılmak şöyle dursun, bunları zorlaştıran bir tecrübe yaşadık.
Vatan topraklarını mübarek kanlarıyla sulayan Çanakkale şehitlerine rahmet dileklerimle
Sayfa 1Kitabı okudu
Hem nerede görülmüş
Tek başına güzellik
Kendi ayakları üzerinde dursun?
Sayfa 58Kitabı okudu
Şimdi size
Hüsnü Yusuf'tu o
Güzellik timsaliydi desem
Bilirim söylediğim tartışma açmaktan öteye geçmez
Kime göre güzellik?
Çağlar içinde konulmuş mu bir kanun?
Hem nerede görülmüş
Tek başına güzellik
Kendi ayakları üzerinde dursun?
Kime göre güzellik?
Çağlar içinde konulmuş mu bir kanun?
Hem nerede görülmüş
Tek başına güzellik
Kendi ayakları üzerinde dursun?
Sayfa 58Kitabı okudu
Reis Paşa Hazretleri, Türkiye Devleti'nin hukuk teorisini tespit eden tarihi nutuklarında "Türkiye'nin sahibi, efendisi, köylüdür" demişti. Devletimizin şiarı milli hâkimiyettir; milletin, ahalinin, halkın hâkimiyeti, hükümdarlığıdır. Siyaset ve hukukta bir terim haline gelmiş tabiri kullanırsak Türkiye bir demokrasidir. Demokrasi, halkın memlekete hâkim olması, hükmetmesi ve dolaylı olarak hükümet işlerini yönetmesi demektir.
Halbuki halkın, -teoride olduğu gibi- tam hâkimiyeti şöyle dursun, hatta hükümetin işlerine az çok etki edebilmesi için bile hükümet, hâkimiyet, iktisat, hukuk, idare ve siyaset hakkında şöyle böyle -isterse en temel, en basit olsun- malumatı bilmesi icap eder. İşte bunun içindir ki demokrasinin gerçekleşmesine samimi taraftar olanlar halkın siyasi eğitim ve öğretimine çok önem verirler. Mecburi, genel ve parasız eğitim demokrasinin vazgeçilmez unsurudur. Herkes sepici, demirci, elektrikçi olmaz; fakat halk hâkimiyetini faydalı görüp kabul eden memleketlerde herkes biraz hukukşinas, biraz iktisatçı, biraz siyasi olmaya mecburdur; bununla mükelleftir.
Sayfa 129Kitabı okudu
Bir dağdı babam
Bükülmez bir bilekti,
Çifte vuran yürekti,
Evimize direkti;
Bir kanat açtı babam,
Mevlâ'ya uçtu babam.
Dilleri az söyledi,
Gözleri öz söyledi,
Yüreği köz söyledi;
Sınırı geçti babam
Mevlấ' ya uçtu babam
Bir dağdı toprak oldu,
Çınardı yaprak oldu,
Yakınken ırak oldu;
Eceli içti babam
Mevlâya uçtu babam.
Sayfa 74Kitabı okudu
NE ZAMAN BİR DAĞ GÖRSEM
Ne zaman bir dağ görsem,
Çimen çiçek yeşerdiğim eteğinde
Çiğdem yerine
Çocukluğum açar;
Aklımdan babam geçer.
Ne zaman bir dag görsem,
Hoyratça koștuğum tepelerinde
Gençliğimin doru tayları
Su içer;
Aklımdan babam geçer.
Ne zaman bir dağ görsem,
Nefes nefese tırmandığım doruğundan
Ses saraylarına doğru
Şiirim uçar,
Aklımdan babam geçer
Ne zaman bir dağ görsem
Bir avuç toprak olur,
Sırtımı yasladığım adam
İçimdeki dağ göçer;
Aklımdan babam geçer.
Sayfa 57Kitabı okudu