son yolcunun adı attilâ ilhan'dı
miyoptu kısa boylu bir adamdı
dostu yoktu yalnızlığı vardı
yazı makinasıyla binmişti
bizimle konuşmaktan çekinmişti
gözlerini görseniz korkardınız
polis'ten kaçıyordu derdiniz
bir cinayet işlemişti derdiniz
halbuki kendinden kaçıyordu
İnsanı asıl yıldıran bu korkunç devamlılık, hayatın bu bitmek tükenmek bilmeyen uzunluğu, yaşadığın sürece unutamamak, unutamamak, unutamamak değil mi?