Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Zeynep Nuray

" Şu anda bulunduğu noktadan geçmişe baktığında,tanıdığı eski dünya ne kadar da küçük geliyordu ona."
Sayfa 77 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Reklam
"Onun izini yitirdim, ama büyülü gözlerinin, o gözlerdeki öldürücü parıltının anısı hayatımdan silinmedi; onu nasıl unutabilirim ki"
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan."
Sayfa 15 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Tanrıyı önce kendiniz bulun, ondan sonra insanlara Tanrı'ya giden yolu gösterin!"
Sayfa 19 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
"Buralara nereden geldiğimi biliyorum, gidecek daha çok yolum olduğunu da biliyorum ve gerekirse dizlerimin üstünde sürünerek de olsa oraya gideceğim."
Sayfa 148 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Reklam
"İçimde söylemek istediğim çok şey var sanki. Çok büyük şeyler. Bunları ifade etmenin yolunu bulamıyorum. Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor. Hissediyorum... ama anlatamıyorum..."
Sayfa 140 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Bizi en büyük başarıya götüreceğini sandığımız yol, aslında sandığımız gibi bir yol değildir. Zira zihnimizdeki başarı kavramı çoğu zaman dışarıdan gelecek saçma sapan bir kazanıma hedeflenmiştir. Olimpiyatlarda madalya, ideal koca, yüklü maaş… Hayatlarımızı bu ölçütlere uyabilmek için harcarız. Oysa başarı ölçülebilecek bir şey, hayat kazanılacak bir yarış değildir.”
“Benim burada ne işim var diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de her dönemeci kendiniz yarattığınız için tamimiyle sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz. Çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Çalı çiftlerin arasından arada bir görüyorsunuz onları. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim? Not: Kedim öldü de.”
"Sessizlik kimi zaman olağanüstü bir güçle kendini, duygunun kalıptan dışarı taşmış ruhu olarak benimsettirir, böyle zamanlarda sessizlik sözden daha etkilidir. Gene böyle kimi zaman az konuşmak, çok konuşmaktan daha çok şey söylemektir."
Sayfa 157 - Can yayıneviKitabı okudu
Reklam
"Yaşamda ise zaman diye bir şey aranmaz, sonsuzluk dediğimiz yalnızca bir an’dır."
Sayfa 90 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O bir harptı; tek hayatı ve bilinci, telleriydi; müzik ise arasından aktığı o telleri hatıralar ve hayallerle titreştiren bir seldi. Sadece hissetmek değildi bu. Bir biçime, renge ve ışınıma bürünmüş duyuları, hayal gücünün hayale cüret ettiği her şeyi yüce ve sihirli bir yoldan somutlaştırıyordu.
Karşısında yaşamaya değer bir şey vardı işte; kazanmak uğruna savaşmaya, mücadele etmeye, ve evet, uğruna ölmeye. Kitaplar haklıydı. Dünyada böyle kadınlar da vardı.
Yani haritası ya da pusulası olmadan yabancı denizlere sürüklenmiş gemi gibiyim. Ama şimdi artık ben de yönümü bulmak istiyorum.
Güzel bir söz vardır: hiçbir şey. Hiçbir şey düşünme. Başbakan’ı düşünme, Katolikleri de düşünme. Küvette ağlayan, terliklerine kahve damlayan o palyaçoyu düşün.
35 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.