Okur Takip Önerileri
Kalbini cennet saydığımız insanların kuşlarını katletmeye doyamadık bir türlü.
O cennet gözlü,iyi niyetli,saf ve temiz insanların ya düşlerini kırdık ya da gülüşlerini soldurduk.
O rengarenk insanlar ne kadar uğraştı değil mi bizim soluk dünyamıza çiçeler ekmek için?
Biz ise alışmışız karanlığa.
Hak ettiğimiz rezillikte devam ediyoruz hayat denilen sınava…
Sahi niye böyleyiz?
Hiç mi kalbimiz atmadı?
Hiç mi hissetmedik sevildiğimizi?
Hiç mi olmadı mavimiz,yeşilimiz?
Oldu galiba
Ama kör olmaya alışık mühürlü kalbimiz hissetmedi hiç bir şeyi.
Sebep aradık her zaman.
Hatta bi suçlu!
Sanki tek suçlunun kendimiz olduğunu bilmiyormuş gibi…
Ne de olsa çok geç artık.
Anlamak bundan sonra sadece kanımızı donduran aptallığımızı fark etmek olacak…
H. Zişan Yıldız
Hatice Zişan Yıldız
, 2023 okuma hedefini ekledi.2023 OKUMA HEDEFİ
13/90 kitap - %14 tamamlandı
13 kitap okudu
90 kitap
2.548 sayfa
0 inceleme
3 alıntı
Hatice Zişan Yıldız tekrar paylaştı.
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Bazı cümleler vardır, tüm hayatını sorgulatır... Taktığın at gözlüğünü fırlatır ve gerçekleri daha iyi gör diye numaralı gözlük uzatır. Bana göre bu cümle işte onlardan biri.
Belki de sürdürmemiz gereken yaşamı sürdürmüyoruzdur kim bilir...
İvan İlyiç'in Ölümü, spoiler kaygısı olmadan
Ölüm uçurumunun kenarında yalnız başına,yanında bir anlayıp acıyanı olmadan böyle yaşamaktı kaderi…
İçinde ölüme karşı her zaman ki korkuyu arıyor bulamıyordu.Hani ölüm? Ne ölümü? Hiç korku yoktu! Çünkü ölümde yoktu. Ölüm yerine ışık vardı. “Demek böyleymiş” dedi. “Ne mutluluk!”
“Hayat, çoğalan bir yığın ıstırab, daima artan bir hızla sona, en korkunç ıstıraba doğru tepetaklak inmektir .”
Sayfa 78Kitabı okudu