Hasan paşa
@1714hasan
Bursa
Bursa, 14 Mart
51 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Toplum masalları kaybettikçe daha da yabancılaşıyor. Masalını kaybeden toplum özünü unutuyor aslında. Tarihsel ve toplumsal hafızasını köreltiyor
Boğmaya, unutmaya çalıştığımız duygulardan ne kadar uzaklaşırsak, onlar da gönlümüze o kadar yaklaşırlar.
Babam ellidokuz yaşında seni seviyorum demenin kadınlara özel saç dökülmelerine karşı şampuan almakla aynı şey olduğunu düşünüyor. :)
Bugün de gelmedi herhalde bugün de beni özlemedi, olsun belki yarın gelir olmadı ertesi gün. Günler bitmedi ya. Seni seviyorum..
Okur Takip Önerileri
"Bilgelik bizi bulmaz;
Başka birinin bizim yerimize çıkamıyacağı bir yolculuğun ardından onu biz buluruz"
Eğer yüreğinizde bir bulantı, kafanızda bir kuşku hissediyorsanız,varlığınızda bir rahatsızlık, çevrenizde bir huzursuzluk varsa kader sizi seçmeye çağırıyor demektir.
Ya size uzatılan ipe sımsıkı sarılıp kurtulacak ya da boynunuzda bükülü bir iple ateş vadisinde dolaşmaya razı olacaksınız.
Anlamazdık, anlamayınca dayak yerdik, dayak yedikçe hiç anlamazdık. Dersler katlanılması imkânsız bir işkenceye dönüşürdü. Yeryüzünde okul okuyan herkesin benzer işkencelerden geçtiğini zannederdik. Okul okumuş insanlar gözümüzde bir başka büyürdü. Bunca işkenceden zaferle çıkmayı başarmış herkes ilahtı gözümüzde. Bizse beceriksiz aptallardık sadece. Nefret ederdik kendimizden, konuştuğumuz dilden. Kürtçe konuşuyor olmak bir akıl hastalığıymış gibi iyileştirmeye çalışırdık kendimizi. Ama ne yaparsak yapalım hep aynı aptal çocuklardık.
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun.? Ölümün, yaşarken hüküm sürmesi insanda .."
~Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya~
Tam göğüs kafesinin üstünde bir taş var. Yorgunsun ama kimse farkında değil.
Kar mı yağmur mu ne yağdığını bilmediğim
bir gece de,
ey hayat seni sevdiğim için özür diliyorum!
Duruyorum önünde,
Düğmelerim ilikli, aklımın ipleri çözük,
Hayır! Hayır, hayır, hayır, hayır,
Yazmak, umrumda bile değil okumak da bir rastlantıdır artık...
Ya taşlar ? Sabah da oradadır, akşamda oradadır,ertesi sabah yine orada olacaktır.Bir sürü gül gelir ve gider ama taşlar kalır.Nefret taş gibidir.Sevgi ise çiçek gibi...
İç düşünce ve dış düşünce vardır .
İç düşünce : kendi aklından geçirdiğin
Dış düşünce : içinden düşünüp dışarıya vurduğun düşünce kavramıdır
insanlar tuhaf yaratıklardır, tamamen arzularıyla hareket ederler ve kişilikleri çektikleri acılarla şekillenir. Acılarını bastırmak isteseler de, arzularını susturmak isteseler de, kendilerini sonsuza dek duygularının esiri olmaktan kurtaramazlar, içlerindeki fırtına koptukça huzuru bulamazlar, yaşarken de ölürken de..
Bu yüzden günlerini gerekeni yapmakla geçirirler, acılarıyla yol alıp arzuları ile yönlerini bulurlar..
Hiçbir şey sonsuza kadar devam edemez, diye düşündü. Her şey geçer, değişir, diye düşündü tavana bakarak. Peki, nereye gidiyoruz? Nereye? Nereye? ..’
İnsanın iç sorunlarında olağanın sınırları sandığımız kadar dar değildir: Onu darlaştıran güçsüzlüğümüz, ahlaksızlıklarımız, kör inançlarımızdır. Alçak ruhlu insanlar büyük adamlara inanmazlar: Aşağılık köleler özgürlük sözüne gülerler.
-Tüm insanlık mutluluğa eriştiğinde zaman artık olmayacak, çünkü zamana gerek olmayacak. Çok doğru bir düşünce bu.
-Peki onu nereye gizleyecekler?
-Hiçbir yere. Zaman nesne değil, düşüncedir. Zihnimizde sönüp gidecek.
