Dostoyevski ve eserleri
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, 11 Kasım 1821'de babası Mihail'in doktorluk yaptığı Mariinski Düşkünler Hastanesi'nde, altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi.
İlk romanı İnsancıklar'ı 1845 yılında yazdı.
Ardından şu sıra ile eserleri yayımlandı:
1847, Ev Sahibesi
1849, Netoçka Nezvanova
1848, Beyaz Geceler ve Yufka Yürek
1859,Speniçka Köyü Sakinleri ve Amcanın Rüyası yayımlandı.
1860, Ölü Bir Evden Hatıralar tefrika olarak yayımlanmaya başladı
1861, Ezilmiş ve Aşağılanmışlar yayımlandı
1863, Yaz İzlenimleri
1864, Yeraltından Notlar
1866, Suç ve Ceza
1868, Budala
1870, Ebedi Koca
1880, Karamazov Kardeşleri tamamladı.
Puşkin konuşmasını yaptı ve Bir Yazar Günlüğü'nün son kısımları yayımlandı.
9 Şubat 1881'de Petersburg'da öldü. Otuz bini aşkın kişi cenazesine katıldı.
~~~
Bir Yazarın Günlüğü, Budala, Öteki, Ezilmiş ve Aşağılanmışlar benim henüz okumadıklarım. Daha önce hiç Dostoyevski okumadıysanız, Beyaz Geceler ve İnsancıklar çok iyi bir başlangıç olur.
Aşkın Yıkıcı Etkisine Maruz Kalmak ve Özgür Kadın Teması Üzerine: Carmen
"Bana bir şey yasak edildi mi, o şeyi derhal yaparım." - Carmen (sayfa 59)
1. Prosper Merimee Kimdir?
Fransız yazar, arkeolog, tarihçi, çevirmen 
Prosper Mérimée, 1803’te Napolyon dönemi Paris’inde doğdu. Ressam anne baba ve entelektüel yakın çevresi sayesinde okumaya meraklıydı. Dil öğrenmeye yatkın olması sebebiyle küçük yaşlardan itibaren
Yıl 1845. Victor Hugo, gelin - kaynana sorunsalını anlatıyor.
Marius ile Cosette evlidir.
Jean Valjean: Cosette' nin babasıdır.
Marius Cosette’i azar azar Jean Valjean'ın elinden almıştı. Cosette de karşı koymamıştı. Kaldı ki, bazı durumlarda pek sert davranmaktan doğan çocukların değer bilmezliği denilen şey, öyle sanıldığı gibi suçlanacak bir şey değildir. Yaradılışın değer bilmezliğidir bu. Başka bir yerde de söz ettiğimiz gibi, yaradılış “kendi önüne bakar”. Yaradılış canlı varlıkları ikiye ayırır: gelenler ve gidenler. Gidenler karanlığa doğru dönmüşlerdir, gelenler ışığa dönüktür. İşte, yaşlılar için kaçınılmaz ve gençler için irade dışı olan uzaklıklar bundan kaynaklanır. Başlangıçta fark edilmeyen bu uzaklık, her dal sürmesinde olduğu gibi, yavaş yavaş çoğalır. Dallar ağaçtan ayrılmamakla birlikte, ondan uzaklaşırlar. Onların suçu değildir bu. Gençlik sevincin bulunduğu yere, şenliklere, parlak ışıklara, tutkulara doğru gider. Yaşlılık ise sona doğru. Birbirlerini gözden yitirmeseler bile kucaklaşma yoktur artık. Gençler yaşamın soğukluğunu, yaşlılar da mezarın soğukluğunu duyarlar. Bu zavallı çocukları suçlamayalım!
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Vasiyet...
Geniş yaylaların ortasında bir mezara, sevgili Ukrayna’ma, gömün beni öldüğümde.
Yattığım yerden geniş ovalar görünsün.
Görünsün Dnipro ve görünsün yamaçları nehrin.
Görünsün, duyulsun kükremesi nehrin.
Ukrayna’dan mavi denize düşman kanını alıp götürünce Dnipro;
her bir şeyi, tarlaları ve tepeleri terk edip dua etmek için Tanrı’ya varacağım.
O güne kadar Tanrı’yı tanımıyorum.
Gömün beni ve kalkın ayağa!
Kırın zincirlerinizi ve yıkayın düşmanın kanıyla özgürlüğü!
Ve beni büyük ailemizde, özgür ailemizde, yeni ailemizde şefkatle ve usulca anmayı unutmayın.
25 Aralık 1845, Pereyaslav 
Taras Shevchenko
Dünyayı biçimlendiren 100 hikaye (40'tan sonrası da eklendi)
BBC Kültür, farklı ülkelerden yazarlara başvurarak kuşaktan kuşağa aktarılan, kıtaları aşan ve toplumu değiştiren hikâyeleri seçmelerini istedi.
Nisan ayında yapılan ankette yazarlar, insanların düşüncelerini şekillendirdiği ve tarihi etkilediğini düşündükleri beş hikâye seçti. 35 ülkeden 108 yazar, akademisyen, gazeteci, eleştirmen ve