Şairimizin okuduğum ilk kitabı. Yücel, şair ve yazarlığının yanısıra, çevirmenlik, rehberlik ve spikerlik de yapmıştır. Babası, Atatürk devrinin meşhur Milli Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel'dir. Şairin alkolle arası hoş, sesi ise pek kalındı.
Şairle ciddi ilk tanışmam şiir çevirisi ile oldu. Şeksbir'in 66. Sone çevirisi ile...Tarzı hiç bir şaire benzemeyen Yücel, şiirlerinde mizahı güçlü bir unsur olarak kullanmakla beraber, küfürlü şiirleri de vardır. Ha bir de, alkolü şiirlerinde bir katkı malzemesi olarak kullandığını da es geçmemeli. Aşkı güzel anlatır, Yücel. Mesela, Buluşmak Üzere şiirinde bunu gayet iyi yapar. Benzetmeleri çok yerinde ve dikkat çekicidir. Denizde yüzen adam için, "Patiska çarşaflar gibi yırtılıyorsa su ortadan" der, misal... Sonra bir kamyonun dilinden şoförünü anlatan şiiri var ki, bayıldım. Hayli uzun bir adı var. Dinar Yolunda Devrilen Bir Fordun Şöför Ahmet İçin Yaktığı Ağıt. Küfürlü şiir sevmem ama bu şiir bir istisna olabilir.
Kitabı bir bütün olarak çok beğenemesem de, Şeyist, Sevgi Duvarı, İyimserlerimizin İyimserliği, Gitmez-Ayak gibi birçok güzel şiir var kitapta..Okuyun..
Yorumumu bitirirken yazarla ilgili malum iddiaya da değinmek isterim. İddia şudur : Dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel, oğlu Can Yücel yerine (oğlunu kayırdı denmesin diye) Prof. Dr. Gazi Yaşargil’e burs vererek yurt dışına gönderdi.
Bu iddia doğru değil!
İş Bankası Yayınları'dan çıkan kitap 109 sayfadır.
