Özge'nin tavsiyesi üzerine Tezer Özlü'nün okuduğum, pardon!! yaşadığım ilk eseriydi... Öz yaşam hikayesini, kişinin kendi yazdığı eserler beni çok etkiler... Eğer bu kişi
Cesare Pavese gibi gerçek yaşamın içinden hikayeleri olan ve hayatını intihar ile sonlandırmış bir yazar ise daha da etkileyici... Kendini o kişi ile özdeşleştirir, kendi yaşamından, hislerinden öyle kesitler yakalarsın ki, aynı yolculuğa çıkmış bulursun kendini...
Ancak onu okula gönderirsek iyi bir geleceğe sahip olabilir Çocuklarımızın fakirliğin gölgesinde kalmasına izin veremezdik. En azından birinin daha iyi bir hayatı olmalıydı.