Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Şeref duygusu ile insan düşmanını darmadağın eder; harpte ilk önce şerefsiz kimseler kaçar. (Kutadgu Bilig, b.2291)
Cesur dediğin haysiyet sahibi olur; haysiyetli insan ölürken, vuruşarak ölür. (Kutadgu Bilig, b.2293)
Gözler ki birer parçasıdır sende İlah'ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahı gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!