Sıla Akçin
@AkcinSila
#istanbulsozlesmesiyasatir
1457 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Aziz Nesin'den bir başyapıt...
Sindirmesi zor bir kitabın incelemesini yazıyorum bugün. Kafam darmadağınık. Berber Hayri'ye mi üzüleyim, günahsız altı yaşındaki çocuğa mı üzüleyim, Hayri'nin anasına mı üzüleyim... Ben en iyisi mi kendi hâlimize üzüleyim. 2020 yılında bile idam cezasını onaylayanların olduğu bir dünyada yaşadığımıza üzüleyim. Onlara doğruyu öğretemediğimize üzüleyim. Hiçbir insanın ölümü hak etmediğini o kafalara sokamadığımıza yanayım.
Derseniz ki o yavrucak bunu hak etti mi? Cevabı basit. Hayır. Ama Hayri de hak etmedi. Yaşadıklarını hak etmedi. Hayri'yi haklı çıkarmak değil derdimiz, herkes farkında bunun suç olduğunun. Mesele suçları ortadan nasıl kaldıracağımız değil, bu kolaya kaçmaktır. Asıl mesele suç yaratan unsurları ortadan kaldırmak. İdam cezasına karşı olan biri olarak bu kitap benim için tokat gibiydi. İdamı bırakın, bu cezaevlerinde kalan insanlar suçtan vazgeçerler mi? Daha da bilenip çıkar dışarıya. Konuyu burada kesiyorum, umarım size de bir şeyler düşündürmüştür yazdıklarım.
Başka bir sorun ise sürülerle insanın meydanlara toplanması. Ne güzel bugün suç işlemedim diyip yüreğinizi mi soğuttunuz? 
Halil Cibran #73469248 sözünü sizler için söylemiş olmalı. Aziz Nesin'in deyimiyle #96106265
Bu kitabı sokaklarda dağıtmak isterdim, önüme gelene vermek; bir kişiyi olsun idam sevicilikten kurtarmak... Belli mi olur, belki bir gün sokakta elinde Surname dağıtan bir kız görürseniz o benimdir. Gelecek zamanlarsa idam gelmez de, bir Cellat Çingene Ali acımaz, bir kalabalık da toplanmazsa...
Nâzım Hikmet'i ne kadar sevdiğimi bilenleriniz vardır. Her kitabına övgüler dizerken bulabilirim kendimi fakat ne yazık ki 
İlk Şiirler bunlardan biri olmayacak. İyi ki bu şiirleri gelişmiş ve bizim Nâzım olmuş :)
Döneminin sanat anlayışını misliyle yansıtıyor. Türkçülük ve İslâm, şiirlerinde çok büyük bir yer kaplıyor. Onu sevmemizin nedeni olan fikirleriyle ise kitabın son sayfalarında karşılaşmış. Onlar da çok iyi sayılmaz ama baştaki şiirlere nazaran tabii ki iyi.
Kimsenin Nâzım Hikmet'le bu kitap vesilesiyle tanışmasını istemem. İyi/ustaca şiir okumak isteyen, klasik Nâzım Hikmet bekleyenlerin okumasını da önermem. Ama Nâzım Hikmet'in nasıl Nâzım Hikmet olduğunu görmek isterseniz okuyabilirsiniz.
Uzun bir aradan sonra inceleme yaptım, buraya kadar okuyanlara teşekkür ederim.
Okur Takip Önerileri
Merhaba, sevgili okurlar.Karşınızda olağanüstü bir değişime tanıklık eden 
Grigory Petrov 'un olağanüstü bir kitabıyla bulunuyorum. Beyaz Zambaklar Ülkesinde, Finlandiya'nın önce esaretten kurtuluşu ve Suomi, yani "Bataklıklar Ülkesi"nden Beyaz Zambaklar Ülkesi'ne dönüşümünü anlatıyor. Kitap,1923 tarihinde yayınlanıyor, birçok ülkede büyük
"Kendine gel Ela biz zenginiz" gibi bir şeyler
4-5 yıl önce okumuş olsam belki beğenebileceğim ama 3 günde yaşama sevincimi yok eden kitap. Acıların çocuğu Ela.. İçim bayıldı. Gülten Dayıoğlu'ndan 
Fadiş'i okuduğum dönem çok beğenmiştim, onun gibi olacağını umarak başladım ama ilk sayfadan itibaren sadece yok daha neler, daha ne olabilir diyerek okudum. Türk dizisi tadında, sonu da ahım şahım bir yere bağlanmıyor. Kamu spotu verebilmek için yazılmış çok fazla yeri vardı.
Kısacası beğenmedim ve önermiyorum. Daha iyi kitaplarda buluşmak üzere...
Tamam, en iyisi bu!
Stefan Zweig'ın 
Satranç 'tan sonra en beğendiğim kitabı. İlk öyküyü okudum, dedim ki tamam kitabın en iyi öyküsü bu. Favorimi buldum. İkinci ve en kısa öyküyü okudum, dedim ki tamam kitabın gerçekten en iyi öyküsü bu. Tahmin edersiniz ki üçüncü öyküyü okuduktan sonra da aynı şeyi söyledim ama ikinci öykü olan Üçüncü Güvercinin Hikayesi galiba en beğendiğim.
İş Bankası Kültür Yayınları her zamanki gibi çok özenli, tavsiye ederim.
Zweig okumaya başlayacaklara ve onu okumayı seven herkese rahatlıkla öneririm. Zaten 80 sayfa, bir oturuşta bitirirsiniz. İyi okumalar dilerim...
Ah, Saramago! Vah, Saramago!
Arkadaşınızın önerdiği bir filmi izledikten sonra aynı gece evdeki gürültülere uyansanız ve aynı filmde kendinizine tıpatıp benzeyen birinin oynadığını görseniz ne hissedersiniz? Ama oyuncu değilsiniz, neden bir filmde oynayasınız? İkiziniz de yok?
Kopyalanmış Adam tam da bu konu üzerine inşa edilmiş. José Saramago'nun okuduğum kitapları arasında 
Körlük 'ten sonraki favorim oldu.
Olağanüstü bir kurgu, hiçbir eksiklik görmedim kurgusunda. Fakaaaat, en önemli meseleye gelirsek...
Saramago çok iyi yazardı fakat bir kusuru vardı: Nokta ve virgül ve virgül dışında noktalama işareti kullanmazdı. Virgül demiş miydim? Bir de virgül.
Mükemmel olabilecek bir kitabı okurlardan soğutmuş desem yalan söylemem. Koskoca bir sayfa konuşma ve sadece virgüllerle ayrılmış. Hani yanlışlıkla kafanız başka bir yere gitse bir sözü kimin söylediğini bulmanız imkansız.
Sona yakınlar da kısmen tahmin ettiğim gibiydi. En son 1 yaprak ise kafamı allak bullak etti. Halen toparlayabilmiş değilim. En son 3 yıl önce 
Kardeşimin Hikayesi nde böyle hissetmiştim. Böyle kurguları seviyorum.
Kısaca: Çok beğendim, 1 puanı nokta ve virgül dışındaki noktalama işaretlerinin hakkının yendiğini düşündüğüm için verdim. Biz bu işaretlerden az çekmedik sınavlarda. Şimdi de yokluklarından çekiyoruz.
Herkese tavsiyemdir, iyi okumalar dilerim.
Yaralısın
Ne yaptın Erdal Öz, ne yaptın?!
Ben evde kendimce oturuyordum, beni hapishanenin bir koğuşuna bir tecritine öylece sürükledin.
Evet, tam olarak böyle. Yaralısın'ı elinize aldıktan sonra çok üzgünüm ki artık kendiniz değil kitaptaki karaktersiniz, olacaksınız. Bu hissiyatı kuvvetlendirmek için de yazarımız 2. tekil kişili bir anlatım tekniği kullanmış yani sen'li yazmış. "Yaralısın, ağlıyorsun, diyorsun" gibi. Özellikle işkence bölümlerinde bu teknik gerçekten etkisini gösteriyor. Hem de tüm çıplaklığıyla. Kitabın sonu ise i-na-nıl-maz!
..................................................................................
Burada biraz spoiler verebilirim, çünkü bunu söylemek zorunluluğu hissediyorum. Kitabın en sonundaki Nuri'leşme aslında bir kişinin daha kimliksizleştirilmesi olarak nitelendirilebilir. Kitabı okumuş olanlar bilecektir ki Nurilerin fiziksel özellikleri dışında belirgin bir şeyleri yok. Ne yazık ki karakterimiz de Nuriler dünyasına girdi, girmek zorunda bırakıldı.
.................................................................................
Geçmişte ve günümüzde bunları yaşamış ve yaşayan insanların olduğunu bilmek çok acı verici. Bazı kısımları 
Gülünün Solduğu Akşam 'daki İrfan Uçar'a benzettim. Hep aynı olaylar, farklı yerler ve farklı kişiler olmak kaydıyla...
İnsanların düşünceleri nedeniyle yargılanmadığı bir ülke, bir dünya umuduyla. Psikolojisinin sağlam olduğunu düşünenlere önerimdir, hassas insanların kaldıramayacağı kadar çok acı var kitapta. Ama hayatınızın bir bölümünde mutlaka okumalısınız. İyi(?) okumalar dilerim.
