Kitabı bir çok kişinin övgüsü neticesi ile aldım.
Turgut Özakman deyince şöyle bir saygıyla eğilme ihtiyacı duydum hep.
Kitaba başladığımda ise şöyle bir şaşırdım. Çok basit bir ağız vardı. Kızının kurduğu cümleler o kadar yavan ve içi boş geliyordu ki! Afalladım. Böyle bir yazar; nasıl olur diye düşündüm.
Okudukça kuşak farkını ve iki kuşak arasında ki aşka bakış açılarını ifade etmek maksadıyla bu ağızı kullandığını anladım.
Kitap yasak bir aşkı anlatıyor olsa da aslında (bana göre) iki kuşak arasındaki aşka bakış açılarındaki uçurumu anlatmakta.
Özellikle dönemin hippi gençleri ike kıyaslanınca bir kuşak öncesinin nasıl saf bir duygu ile sevebileceklerini, aslında sevmenin nasıl olacağını dile getirmiş.
Günümüzde bile amiyane tabirle " çorap değiştirir gibi sevgili değiştirmek" kavramı aslında bakış açılarımızın ne kadar İncitici olduğunu gösteriyor.
Halbuki baba öyle sevmiyor. Senelerce bir bakışa, bir kelimeye, bir nefese razı gelmekte.
Böyle bir aşkı anlatabilmek için de yasak bir aşk biçimini tercih etmesi çok daha doğal olmuş.
Ne bileyim! Gerçekten sevdim. İçindeki aşk her ne kadar tasvip etmediğim türde de olsa bu aşkı, yaşama biçimlerini sevdim ben.
Güzeldi ve tatlıydı.
