-Dinle beni, dedi, ben Barres'in tarif ettiği deracinelerden (kökünden kopmuş) biriyim. Yalnız memleketimin değil, dünyanın toprağından kökleri kopmuş bir insanım. Bunun için beni bazı tehlikeli bir keder bastırıyor.
- Öyle anlarınız olabilir ki adam öldürebilirsiniz.
- Belki.
-Muhakkak. Bundan başka her gün azar azar birini öldürdüğümüz de muhakkaktır. Ve bu "biri" en sevdiğiniz insandır.
Kendine tamamen yabancı olan bu insan topluluğu içinde nefes almakta bile zorlanıyordu. O an, her şeyin ne kadar tuhaf, insanların ne kadar acımasız olduğunu düşündü.