Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile... Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.
"Eskiden merdivenleri çift çift çıkardım, bulduğum ağaca doyasıya tırmanırdım. Çok hızlı koşardım,rüzgar gibi. Ben şimdi bir çift protez bacakla yürüyorum;olsun, ben yürüyorum, hemde ruhumla beraber."