Sayfa 424te ki “tam o saniyede sırlar dünyasıyla gerçek dünya arasındaki duvarın yıkılıverdiğini hissettim. Portredeki kızların bize dönüştüğünü, bizim de o kızlara dönüştüğümüzü. “ alıntı beni çok başka yerden vurdu. Hep ayrılmak için can attığım bir yerden ayrılmaya zorlanıp bana iyi gelen bir yere gitmeye hevesimin olmadığı bi dönemdeydim sanırım hatırlattı bazı şeyleri. Güzel olan şeyleri hatırlar gibi oldum bu alıntı sayesinde. Ve yine bir kitabı tam zamanında okumuşum hissiyatı geldi.
Bir kar fırtınasından sonra gidilebilecek en güzel yer ormandır, çünkü tüm o boş bira şişeleri, soda kutuları ve şeker ambalajları gözden kaybolur ve başka bir zamanda olduğunuzu hayal etmek için çok uğraşmanız gerekmez.