"kardeşlerim! Dava hakkında konuşmaya başlamadan önce sizlere şu soruları yöneltmek istiyorum: insanlar rahata etsin diye gereği gibi cihata hazır mısınız? İnsanlar biçsin diye ekmeye hazır mısınız? Son olarak, ümmetiniz hayat bulsun diye ölmeye hazır mısınız?... "
ŞEHİD İMAM HASAN EL-BENNA
İnsanoğlu- her zaman ,her yerde,kim olursa olsun -mantığının ve çıkarlarının buyurdugu gibi değil de , gönlünün çektiği gibi davranmıştır
İnsanlar dizgelere,bir takım soyut kavramlara öylesine düşkündürler ki,salt mantıklarini haklı çıkarmak için gerçekleri bile bile değiştirmeye,gözlerini kapatıp kulaklarını tıkamaya razıdırlar
Okur Takip Önerileri
Baylar yemin ederim ,her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastaliktir;hemde tam anlamıyla gercek bir hastalik
Aklı başında bir adamın sözünü etmekten en çok zevk alacağı konu nedir,bilir misiniz?
Yanıt:yine kendisi...
Öyleyse bende kendimden söz edeceğim...
İnsan Bütün ömrünü iki kere iki peşinde geçirir,bu uğurda denizler aşar, hayatını harcar fakat yemin ederim, arayıp gerçekten elde etmekten korkar.Cünkü onu bulur bulmaz artık erişecek şeyi kalmayacağını bilmektedir...
Ah Maria, Niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? ...
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla bağlanabilirmiş. Gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünya da kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim...
“Biliyor musunuz? Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim.”.
#eminebulut
"Beni sevmek bana tahammül etmek demektir. Eğer beni seviyorsan buna katlanacaksın. Beni ben olmaktan çıkararak sevemezsin. O zaman sevdiğin kişi ben değil, başka birisi olur. Sen başka birisini istiyorsan, o zaman başka birine git, ben ise buyum. İşte senin asıl çaresizliğin de burada başlıyor Anton."
Ne garip! İnsan çocukken ulaşamadığına ağlıyor, büyüdükçe ise kaybettiklerine...
Sayfa 283Kitabı okudu
Cesaret
“Kendi ocağına ateş düşmedikçe, dumanı boğmuyor
insanı... Boğulana da ağlamıyor, tanımadıkça o insanı...”
Sayfa 221Kitabı okudu