Elimizde olanla elimizde olmayan arasındaki, yaptıklarımızın sonucu ile, neredeyse başımıza gelenler arasındaki ayrımdan başka bir şey değil bu. Aşk bir çabanın sonucu olamaz, başımıza gelir ancak.
Bu kitabı 3. Kez okuyorum. Yazgıyla savaştığım her vakit bir kere daha okuma ihtiyacı hissediyorum. Düşünüyorum da yazgıyı ne zaman kabullenebileceğim? Bu kitabı daha kaç sefer okumam gerekecek? #:3554
Hiç kimse onun kadar yalnız değildi. Hiçbir soylu yoktu ki soylular arasında, hiçbir zanaatkar yoktu ki zanaatkarlar arasında yaşamasın ve onların arasında sığınacak yer bulamasın kendine, onların yaşamını paylaşmasın, onların dilini konuşmasın. Ormandaki en yitik münzevi bile tek başına ve yalnız değildi, onun bile bir çevresi vardı, o bile belli bir sınıfa mensuptu ve bu sınıf yurdu, vatanıydı onun. Oysa kendisinin neresiydi yeri? Kimlerin yaşamını paylaşacaktı? Kimlerin dilini konuşacaktı?
Pragmatik bir insan , yaşama sanatının özünün birbiriyle bağdaşmayan istekleri bağdaşır duruma getirmek, arzuları birbirini saf dışı bırakmayacak şekilde tanımlamak olduğunu söyleyecektir .