Sonunda bitti.
Beğendim. Hem de çok beğendim.
Ama;
Kitabın zaman içinde gidişli gelişli kurgusu, karakterlerin birbirine karışması (kitabın ancak yarısından sonra kişiler oturuyor) doğaya, dinsel mitlere, tarihi kişiliklere, tarihteki önemli kırılmalara, şairlere ve elbette şiirlerine oldukça fazla göndermeler yapılması açıkçası okunmasını zorlaştırıyor.
Fakat romandaki şiirsel dil ve kuvvetle muhtemel çevirmenin olağanüstü emeği okumayı bir şölene çeviriyor.
İki kez okunması gereken kitaplar listeme ekliyor bir süre sonra tekrar okunmak üzere kütüphaneme koyuyorum.
