Eslem Palavar
@Eslemmpalavar
46 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsan şehirde kalabalık içinde yalnız olabilirdi ve şehri şehir yapan şey de zaten kalabalık içinde insanın kafasındaki tuhaflığı saklayabilme imkânıydı.
İyi bir eğitim, zengin ile fakirin farkını ortadan kaldırır
"Tabii acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu. Tabii için korkuyla dolacak, yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir. Büyümek zordur!"
Okur Takip Önerileri
Oysa bir insan ancak kendi içinde devrikse başkaları tarafından devrilebilir.
"Hiç kimse bir başkasının yürüdüğü yolda ne kadar ilerlemiş olduğunu göremez."
"Sana ne söyleyebilirim ki saygıdeğer kişi? Aramaktan bulma fırsatını bir türlü yakalayamayacağını mı?"
İnsanlar kendilerinden daha çok şey bilen birini çevrelerinde görmekten hoşlanmazlar. Sinirlenirler. Doğru konuşarak onları değiştiremezsin.
“Bir insanı anlayabilmek için, o insanın baktığı açıdan bakmayı becerebilmelisin..”
Bülbüller bizi eğlendirmek için şarkı söylemek dışında bir şey yapmaz. İnsanların bahçelerindeki bitkileri yemezler, mısır ambarlarına yuvalanmazlar, tek yaptıkları iş bize içlerini dökmektir. İşte bu yüzden bülbülleri öldürmek günahtır.
Yalnızca tek bir insan türü varsa, o zaman neden hiç geçinemiyorlar? Hepsi birbirine benziyorsa, niçin özel bir çaba harcayarak birbirlerini aşağılıyorlar?
"Başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüne bakabilmelisin. çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır."
Madem beni sevmeyeceksin, sevmesen de olurdu, bundan ne çıkardı ki? Her şey gönlünce, dilediğin gibi kalırdı. Aklından geçenleri bir dostun olarak anlatırdın, gülerdik, sevinirdik, birbirimize neşeyle bakardık... Böylece yaşayıp giderdik. Başkasını sevsen bile sesimi çıkarmazdım. Onunla gezip tozardınız, ben de sokağın diğer ucundan sizi seyrederdim.
Sayfa 128Kitabı okudu
"Yiyorum, içiyorum, uyuyorum, gezmeye çıkıyorum. Ama birden keyfim kaçıyor.
Bir boşluk duyuyorum."
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor , ertesi gün gene aynı hayat.
Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi.