Diziyi izleyenlerin hoşnut olacağı ve çoğu sayfasında gülümseyeceği, yer yer kahkaha atacağı bir kitap. Normal şartlarda filmi çıkmış olan bir kitabın, karakterler benim kafamda canlansın diye önce kitabını okur sonra filmini izlerim. Bu kez öyle olmadı, diziyken sevdim Leyla ile Mecnun’u. Kitabı okurken de ilk kez iyi ki dedim, çünkü ben muhayyilemde öyle başarılı bir betimleme yapamayabilirdim bu kitapta...
Sesler, ifadeler, Mecnun, İskender abi, Erdal bakkal, İsmail abi (yeri hepsinden farklıdır), Yavuz, Leyla, Zeynep... Her biri yeniden canlandı. Tekrardan çok sevdiğin arkadaşlarına kavuşmak gibi bir duygu yaşandı...
Fakat diziyi izlemeyenler üzerinde aynı tesiri yapar mı, bilmiyorum. Daha doğru bir ifadeyle aynı tesiri yapacağını düşünmüyorum. Zira roman, ”Gidin diziyi izleyin de öyle gelin!” der gibiydi.
🤚
