İçimize attıklarımızdı,
Hiç gün yüzü görmeden büyüyüp kök saldılar derinlerimizde.
Ne çiçek açtık, ne meyveye durduk,
Öylece çürüyüp kaldık kendi başköşelerimizde.
Suretini bekleyen çerçeveler gibi astık ruhumuzu boş duvarlara.
Kadehler doluydu bir vakitler,
Şimdiyse feri sönmüş gözlerimizin kıyısına vuran yalnızca boş şişeler.
İçimize attıklarımızdı,
Bekledik uzun zaman, gelen giden olmadı.
Sardık yaralarımızı, bahar geldi, yaz geçti,
Kiraya verdiğimiz kalplerimizde kışa kadar oturan hiç olmadı.
Gün Yüzü.
Olursa mutlu eder, olmazsa da üzmez.
Mumdan gemileriyle ateş denizlerini geçmeyi göze almış ve alandır ki ancak, mutluluk ve mutsuzluk ötesi bir ummanı selamlayabilir.
Okur Takip Önerileri
Sevgi emekmiş. Emek ise vazgeçemeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.
Kimi tuttuğunu seviyor, kimi tutulduğunu.
Yazamayan insanlar, yazan insanların üzerine çok fazla şey yazıyorlar.
-Bu gece günceme yazacağım.
+Neyi?
-Ateşten eli yanan çocuğun ateşi sevdiğini.
Bana ne kadar kötülük yapılırsa yapılsın kimseye saygısızca gitmedim. Aram bozuk olsa bile birinin bana ihtiyacı olsa hiç düşünmeden giderim ama görüyorum ki saygının, sevginin hatta şefkatin bile iyileştiremeyeceği insanlar var.
Sabahattin Ali.
Fakat her şey geçer. Her şey unutulur. Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin bir manası yoktur. İnsan biraz kalender olmalıdır!
Ben sana rehber değil ancak yoldaş olabilirdim. Fakat yolu ikimiz de bilmiyorduk ve birbirimize yük olmaktan, birbirimizi şaşırtmaktan başka bir şey elimizden gelmiyordu.
Demek hayat böyle, iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise, hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil midir?
Sayfa 50
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Göğü kucaklayıp getirdim sana
Sevdadır/Arkadaş Zekai ÖZGER
Dostoyevski’nin günümüz gerçekleriyle en iyi örtüşen ifadesi:
Bu devir, sıradan insanların en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir
Budala/Dostoyevski