Kitaplardan Dünyaya
@Frombookstotheworld
Malatya
101 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“Merak etme,” dedi, kapıya doğru giderken:
“Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz. Herkesin mezarı
kendine.”
Birbirimizin hayatlarının içindeyiz. Bundan hiç haberdar
olmasak da...
Hazreti İbrahim, oğlunun
“Kuzu nerede?” sorusuna bir an sustuktan sonra, şöyle cevap verir:
“Kuzuyu Tanrı verecek oğlum.”
Benim sorum daha kolay:
“Bizim kalplerimize insanlığı kim verecek?”
Okur Takip Önerileri
Eskiden ölülerini gömmeyip, bir kulenin tepesine, açığa bırakan
kavimler yaşardı bu topraklarda. Topluluğun rahipleri kuleye
gizlenip, yırtıcı kuşların ölüleri nerden yemeğe başladığını izlerdi.
Akbabaların ölüleri yediği kulenin adı: “Sessizlik Kulesi.”
Türkiye’yi koca bir “Sessizlik Kulesi” yaptık en sonunda... Ölülerimizi zalimler yesin diye inşa ettiğimiz bir kule artık ülkemiz.
Saklanıp bir şeylerin arkasına, dilsiz rahipler gibi bakıyoruz
ölülerimize.
"Dikkatli ol ve dua et yavrum, hiçbir zaman denemekten vazgeçme, bıkma, usanma, sakın hatanı düzeltmenin olanaksız olduğunu düşünme,"
Her şeyden çok, durumun adaletsizliğini hissediyordum; sizi sevebilecek ama ölü olduğu için sevemeyen birini sevmenin adaletsizliğini...
Muhtaç olduğun güç kanında akan inatta yatıyor kızım.
Arthur Conan Doyle: "Aşkı, savaşı ve kıtlığı deneyimlemeyenler yaşamış sayılmazlar." diye yazmıştı. Savaş da aşk da kıtlık da insan ızdırabının özüdür. Ancak bazen insanla Tanrı arasındaki tek muhtemel diyalog sadece onlardan geçiyormuş gibi gelir bana.
O öyle yaratılmıştı sevmek ve sevgisine kendi vermek üzere
Sevgide yanmak, yok olmak ve bir daha onmamak üzre
Oğullarıma asla katliamlarda yer almamalarını, düşmanların katledildiği haberlerinin onlara sevinç veya gurur vermemesini söyledim.
Sayfa 29Kitabı okudu
İnsan birini sevmeli hem de çok sevmeliydi.
Çünkü biz yaslı ve bedbaht günleri, sevinçli ve mesut günlerden daha iyi hafızamızda tutarız
Bana öyle geliyor ki gerçek, insanlık durumunu tanımlama gücünü ya da bir zamanlar sahip olduğu gücü kaybetti. Kim olduğumuzu göstermemizi sağlayacak tek sey söylediğimiz yalanlar artık.
Yalanlarda, hiç değilse, bütün insanlar kardeşti.
Ademoğlunun şahane ve ürkekçe yaratılmış özü hep aynıdır: acınası ve korku duyulası.
