Zenginler tutumluluğun değerinden dem vuracak, tembeller emeğin yüceliğini övüp göklere çıkaracaklardı.
Sayfa 25
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum.
İlle bir hastalık arıyorsanız onları öldüren insanoğlunun zalimliğiydi!
Sayfa 91Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yarabbi, ne cennet vatanımız vardı! Her şey ne kadar da kolaydı. Rektörün arabsında olduğun sürece tabi.
Sayfa 16Kitabı okudu
Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa, ışığa, her şeye, her şeye akıl sır erdirecekler,tek insanoğluna güçleri yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar.
Acım yoksa ümidim de yok demektir.
Geçmişe başka ne yapılabilir ki? Ancak gülünür...
Gülünür, değil mi?
Çünkü yaşarken çok ağladık.
"Bu odayı veya müziği biz istemedik davet edildik sadece. Bu yüzden, madem karanlık etrafımızda dönelim yüzümüzü ışığa. Bolluğa minnettar olmak için katlanalım zorluklara. Keyfin tadına varabilmemiz adına acı verilmiş bize. Ölümü reddetmemiz için hayat verilmiş bize, bu odayı veya müziği biz istemedik fakat madem buradayız dans edelim gitsin.”
Bir evi ev yapan, içindeki sesler ve yemek kokularıdır. Sesler azaldıkça, pişen yemekler de azalıyormuş meğer...
Sayfa 38Kitabı okudu
Kim bilir? Belki de bir nedeninin olması gerekmiyordu. Kalbim onu seçmişti ve ben onu sevmeyi çok sevmiştim, bu kadar!
Sayfa 66Kitabı okudu