Fesleğen
@Hevidarrr
Bir ezan sonrası vav misali aşka eğilmekte,
Mesele sevmekte degil Fesleğenim;
Gözlerine bile edepten bakamamakta,
Mesele edeple sevip hayâ etmekte..
Duam gönlümden gönlüne,
Fi Emanillah !
79 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Mezardan evler yaptılar.
Ruhsuz aileler kurdular.
Samimiyete beton döktüler.
Sonra saygıyı muhtaç oldular.
Hayat maddeden ibaret değil.
İnsan etten kemikten bir değil.
Kalp sevgi ister akıl merhamet.
Ne sevgi kaldı nede merhamet.
“Allah’ım! Hidayet ettiğin kimselerle birlikte bana da hidayet et, afiyet verdiğin kimselerle birlikte bana da afiyet ver, yüz çevirdiğin kimselerden benim de yüz çevirmemi nasip eyle.”
Okur Takip Önerileri
Bunalıyoruz çocuk, bunalıyoruz
Biçim veremediğimiz şeylerin
Biçimini alıyoruz.
İncinme değil bu,
Öfke değil.
Ah! değil.
—Ötesi... Çok ötesi:
Tam bir yürek çöküntüsü!
Ruhun taşa dönmesi,
Aklın büyük yalnızlığı!
İnsana olan inancını yitirme !
Bir kitap okudu
159 syf.
·
Puan vermedi
Biliyorum, unutamayacaksın!
Ağır ağır geçecek mevsimler,
Bir bir ağıracak saçının telleri
Solacak albümde eski resimler.
Beni hatırladıkça için ürperecek,
Boşanan gözyaşlarını tutamıyacaksın.
Boşuna zorlama kendini, sevdiğim;
Biliyorum, unutamayacaksın.
Ve biliyorsun, ben de unutamayacağım,
Sen benim gökyüzümdün, denizim, toprağımdın,
Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak
Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan
İşte öyle imkansız birşey seni unutmak.
Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar.
Ölümü sevmenin telaşındayım..
Sen de mi çeşmeyi kurutup gittin
Yılkı atlarını yürütüp gittin
Rüya mıydı yoksa yağmurda yanmak
Toprağa düşerken gökte uyanmak
Gözlerim buzlara saplandı yine
Demek ki kar yağdı kirpiklerine
Şimdi bir ıssızda, yar başındayım
Ölümü sevmeni telaşındayım
Biraz cezbe katıp kalbin ahına
Varmalı Mansur'un kıblegahına
Şimdi sultanları sevdiren masal
Mihrican yurdunda mahrem ve kutsal
Yok artık hayalin sarmaşığında
Belki de bulunur ay ışığında
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Oysa şimdi unutulan da benim, unutamayan da...
“Ben sana hep üşüyordum,
Çünkü kıştım.
Nakıştım,
Bakıştım.
İnkar etmiyorum da bunu,
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım.
Ve lütfen inkar etme;
Sana en çok ben yakıştım.”
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda...
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum…
Biraz kırgın…
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem…
Yastığını koklaya koklaya öğrendim. İnsan bir kere ölmüyormuş meğer ...
Bir gönül kırgınlığının acısını dindirecek bir yolculuk yapılmadı henüz...
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.