Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Deniz
Deniz
@Kadnnteki
Ait olmadığım bir toprakta kök salmaya çalıştım. Ölmedim ama ne meyve verebildim ne çiçek açtım
lisans
5 Aralık
413 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hippi.. ilk başta sıradan bir roman okuyacağımı zannetmiştim ancak kitabı okudukça zamanın ve mekanların arasında tamamen kendimi hissettim, ayrıca yazarın hayat öyküsüne çok yakınmış bu kitap, ilk sayfalarından bitirene kadar çok heyecanlandım, tam anlamıyla bir otobiyografi olmasa sanki öyleymiş gibi okudum ben, hayata ve insanın ruhuna dokunabileceği çok fazla alıntı vardı ancak kitabı bölüp ayrıca buraya yazmak istemedim, simyacıdan sonra Hippi kitabı artık tamamen etkilendiğim ve hiç sıkılmadan okuduğum kitaplar arasında.. bence bol bol eğlenebileceğiniz, alıntıları gerçekten kavradığınızda bazı noktalarda kendinize ders edinebileceğiniz bir kitap.. okunmalı evet evet kesinlikle okunmalı..
Mehmet Rauf’un ilk kitabını okudum, kitabı okuduğumdan itibaren karakterler beni o kadar yordu ki anlatamam bir anda bir olaydan diğer olaya geçmesi karakterler arasında ki uyumsuzluk vs. Mehmet Rauf’un kitaplarına belki de bu kitapla başlamamalıydım bilemiyorum ama yarısına kadar zor geldim, bırakmanın en doğru karar olduğunu düşünüyorum. Bilemedim maalesef..
Veeeee 2023 ikinci kitabını bitirdimmm.. kitap intihardan çok daha fazlasını anlatıyor.. Arkadaşlarım kitap kapağına bakar “neden böyle bir kitap okuyorsun” diyerek benden şüphelendiler.. Aslında bir intihar nasıl ediliri anlatmaktan ziyade bir hayat nasıl yaşanır onu anlatıyor.. Arkadaşlarımın dünyasına göre bir intihar kitabı içler acısı ama
Okur Takip Önerileri
Üniversite yılımdan itibaren Nietzsche’nin ayrı bir yeri vardır ben de ama kitabı okumak bir türlü okumak nasip olmadı, bir kaç hafta öncesinde kitabı aldığımda Nietzsche hayatı hakkında olduğunu vs vs düşündüm ancak kitap bambaşka ve mükemmel bir şey çıktı.. tekrardan okumak istediğim, her okuduğumda Farklı hisler uyandıracağına inandığım bir kitap.. şahsen ben gerek filmde gerekse kitapta herhangi bir araştırma yapmadan izleyen ve okuyan bir insan olduğum için kitabı okumaya başladığımda ne alaka falan diye düşündüm.. ortalarına gelince hastadan doktor olma yoluna ilerlediğinde kitap aşırı sardı, son sayfalarını heyecandan hızlı hızlı okumaya başladım :) kitap sonunda ise bir rahatlama geldi gizli gizli yazmaya çalışıyorum spoiler oluşmaması adına :) her neyse 2023 ilk bitirdiğim kitap ve unutmayacağım kitaplar arasında kesinlikle okunmalı.. okuduktan sonra kendinizi sorgulayacağınız ve Farklı bir bakış açısı kazanacağınız kitap, keyifli okumalar..
Uzun zamandan sonra bir kitabı daha incelemeye karar verdim.. başlayalım o haldeeee
Kafka’nın bu zamana kadar bir çok kitabını okumakla birlikte ilk başta bu kitabı hiç okumak istemedim ancak merak duygusu içimi kemirdi ve kitabı elime aldım.. Bu kitap Kafka’nın içinde bastırılmış duyguları tümüyle gözler önüne seriyor.. İnsanın kendine itiraf
öyle güzel ecdadımız var ki.. öyle ince düşünceli, yumuşak kalpli, siyaseti layıkıyla yapıp, saygıyı, tok gözlü olmayı ilke edinmiş ecdadımız.. Bilge Vezir Hasan (Nizamülmülk)..
Kitabın sonlarına doğru gözyaşlarıma hakim olamadım, ecdadım öyle güzel huyluymuş ki.. öyle güzel anıları varmış ki... hiç sıkılmadan öylece okudum.. yaşamış olduğu olaylar öyle etkileyici ki, her cümlesi öğüt niteliğinde.. Ülkeyi idare edişi, halkına, askerine bağlılığı( halkına öyle bir bağlı ki ölümü bir suikast üzerine oldu fakat herkes biliyor ki Bilge vezir güçsüzün yanındadır, “
Efendim bize yardım edin çok kötü durumdayız” diyerek gelen bir çocuğa “maruzatın nedir?” derken hançerlendi..burada gözyaşlarıma hakim olamadım, iyiliği ile yardımseverliği ile vefat etti Bilge vezir, ne büyük bir şeref.) dinini benimseyişi, insanları ayırmadan gözetişi.. idol olacak nitelikte.. okuduğumda abartı olduğunu düşünmedim hiç, o dönemler, bu dönemler gibi değil çünkü.. sürekli kendini çeşitli ilimlerde geliştiren bir zattan bahsetiyoruz hiç bu dönem ile kıyaslanır mı? Acaba dedirtmedi kitap bana, tüm samimiyetle okudum her satırı.. benimseyerek, yaşayarak..
Bilge vezir öyle bir vezirmiş ki bitirdim kitabı ama şu kitapta yazılanın belki bin katıdır yaptıkları.
“Tanrım! Her şeyin, herkesin üzerinde senin o tanrısal düzenin egemen olacak” Bir iç hesaplaşma, inanç üzerine kurulu bir roman.. kişinin vicdanının cezası,geri kalan tüm yaptırımlardan daha acı olduğunu dile getiren bir kitap.. insan en çok kendini affetmekte zorlanmaz mı zaten? Eğer kişi gerçekten bir insanlığa sahipse bir haksızlık yaptığında
Kitaba ilk başladığımda pek bir araştırma yapmadım sadece 12 yaşında bir kız çocuğunun neden intihar etmek istediğini bilmek istedim hiç araştırma yapmadan(genelde yaparım kitabı anlamam için bir tık avantaj sağlar) birden başladım sanki böyle olduğum noktadan sıyrılıp kendimi olayların içinde buldum, hatta gözümden uyku aktığı sırada bile kitabı bırakmak istemedim. 12 yaşında ki kızın piromani noktasında olması ve aklında neden böyle bir şeyin olduğunu düşünmeden edemedim, yaşına göre çok zeki konuşması gayet güzel, büyümüş olduğu anne baba karakterinin zıttında bir kız bundan dolayıdır ki kızın bu sendromu, bunun yanı sıra kitapta çok dikkate alınması gereken kadın, Michel.. elli küsür yaşında bir kapıcı, çok bilgin eğitimini okullarda değil bunu kendisi başarmış ve tüm olanaksızlığa rağmen.. sınıf farklılığın olduğuna inanıyor, ki yaşamımızda bu maalesef var, o bilginliğini sınıf farklılıklarından dolayı dışarı çıkarmayı pek sevmeyen, bilgisi kendine kalmasını yeğleyen muazzam bir kadın. Olay örgüsü öyle sarıyor ki insanı, Michel beni çok etkiledi ve dün gece kitap bittiğinde yarım saat kitabı sarıp boşluğa daldım, bu hissi yaşamak güzel.. kitaba başladığımda böyle bir son olacağına ve burkulacağımı düşünmemiştim. Hayatın ne getireceği belli olmuyor bir anda her şey düzeldi demişken bir anda mahvoldu..hayatın mizah anlayışı bu sanırım.
Kitabı okumaya başladığımda başlarda çok sıkıldığımı hissettim ama bir kitaba başladığımda yarım bırakmayı sevmediğimden devam ettim, o kadar canlı bir şekilde betimlemeler vardı ki.. o anı yaşıyorsunuz, kitap çocukların bir adada mahzur kalmalarından dolayı çocukların yaşadığı durumları ele almış ama ben kitabı okurken sadece çocukların gözünden olayları ele almadım, herkesin içerisinde iyiliğin de kötülüğün de bulunduğunu, aralarında ki çatışmaların yetişkinlerde de aynı olduğunu tümüyle hissettim. Kitabı politik anlamda da ele alabilmek mümkün, başta cani bir adam ve her dediğini yapan köleler, yapmak istemeyipte ödülümsü bir şeye kanıp yine de yapmak.. güçlünün yanında olmak, zayıfı ezmek.. daha fazla derine inilebilir aslında fakat spoiler vermek istemediğimden inmek istemiyorum. Kitabı okurken biraz da olsa George Orwell hayvan çiftliğini anımsadım, hayvan çiftliğinde hayvanlar başa geçerken, Bu kitapta çocuklar başta, kavga halinde ve birbirlerini ezme derdinde, bir de seçimleri var tabiiki. Kitap mükemmel, Golding bu kitabı alegori ile ele almış ve bunu çok güzel bir şekilde kullanmış, derine indikçe daha güzel şeyler keşfedeceksiniz, başta sıkılabilirsiniz ama sonu mükemmel.. ben okurken çok keyif aldım, keyifli okumalar
Kitabın açıklamasını okumaya başladığımda o kadar çok heyecanlandım ki.. sanki yeni bir yolculuğa merhaba diyecekmiş gibi, bir çok kitapta zaten bu duyguyu yaşarız fakat bu duygu benim için daha başka bir duyguydu ve inanın bana gerçekten de farklı çok farklı ve ilk defa böyle bir yolculuğa merhaba dedim.. Kitap Bakırköy Akıl Hastalığı bölümünde
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki kitap beni çok derinden etkiledi bazı kitaplar vardır kısa olsa bile insanı içine öyle bir hapseder ki çıkamazsınız..kitabı bitirdim fakat hala etkisinden çıkamadım Lennie’ye o kadar çok üzüldüm ki yani kitabın başından beri aklıma yeşil yol filminde ki coffey geldi, gözümdeki betimleme tamamen coffey’e aitti.. kitabın ilk anından itibaren çok temiz ve masum olduğunu kurduğu cümlelerden hissedip yüreğim şefkatle dolmuştu.. george, Lennie’ye göre daha kurnaz bir adamdı ilk başlarda Lennie’ye olan sitemlerine o kadar çok kızdım ki anlatamam daha sonra ise karşılaştığı insanlara Lennie’nin kocaman merhamet dolu bir yüreğinin olduğunu savundukça biraz öfkem dindi.. gerçek bir dostluk hikayesi sanmıştım ama son yaptığı hamle de gerçek dostun bunu yapmaması gerektiğini düşündüm hatta inanmadım da sayfayı geri alıp baştan okudum ama George o güzelim Lennin’e bunu yapmıştı ne niyetle yaptığını tam kestiremedim ama o kadar güzel bir dostluğu lekelememesi gerekirdi.. George’nın yerinde Lennie olmuş olsaydı buna dostuna yapmazdı.. çünkü Lennie gerçek dostu ve içinde çıkar yoktu.. bu kitap bence böyle bitmemeliydi.. ama gerçekten okuduğunuzda bırakmak istemeyeceğiniz bir kitap, ben hiç bitmesin istedim.. hayallerini gerçekleştireceklerini umuyordum, ama bazı şeyler acıdır.. bu kitapta canımı acıttı.. acı bir son oldu..
Kendinizi olduğunuz gibi kabul edin diyor bölüm 10’da aslında kitap tamamiyle bu cümle üzerine kurulu.. kendiniz olun, küçük şeylerden mutlu olun, kimseden bir taktir beklemeyin, beklenti içinde olmayın ve hayal kırıklığına uğrayıp ruhunuzu incitmeyin diyor.. kitabı ilk okuma da ne alaka falan demeye başlayabilirsiniz çünkü ben öyle başladım, fakat ilerledikçe bilmediğiniz ya da yanlış bildiğiniz terimlere, isimlere merhaba diyebilirsiniz hazırlıklı olun.. kitabı okurken yanımda da bir not defterim vardı ve hep not alarak okudum kitabı o kadar araştırılması gereken şey var ki.. o kadar güzel anlatılmış ki.. benim Japon merakım vardı şimdi daha da arttı.. kitabı yarı da bırakıp hiç izlemediğim adını bile duymadığım “Hanakaze’nin maçını izledim” sumo güreşçilerini merak edip oturup araştırdım.. (fazla spoiler vermek istemiyorum eminim okuyunca sizde merak edip araştıracaksınız..)
İkigai demek kendine özgü yaşamak demek, her dilde ikigai farklı adlandırılmakta fakat anlamları aynı.. bir çok insan kendi bütüne, kendine iyi gelen, kendini mutlu eden işlerle hayatlarını devam ettiriyorlar örneğin küçük bir lokanta açmak gibi.. Japonya’da küçük ama farklı çok lokanta varmış bunun nedeni herkesin ikigasi doğrultusunda olduğu içinmiş.. ben bu kitabı okurken çok eğlendim çok fazla terim de öğrendim, yanlışlarımın yanlış olduğunu da tasdikledim.. bir günde bitirdiğim Kitaplar arasında yerini aldı.. umarım ikigaimizi bulup huzurla yaşarız..
Kitap sadece imkansız bir aşktan ibaret değil aslında, toplumun yapısını, insanların davranışlarını, psikolojiyi çok güzel bir şekilde ele almış. Kitabı okurken o kadar çok alıntı aldım ki, içinde kendimi, insanlığı buldum.. werther acılarından bahsederken sadece wertherin acısı değildi bu, her insanın kendini bulabileceği, içinde bastırmış olduğu duyguyu da bulacaktır.. ah werther o kadar acı çektiğini dile getirip, insanların içinde kendine bir yer bulamayıp tamamiyle içine kapanıp intiharı seçmene o kadar üzüldüm ki.. oysa her insan hayatta bunları yaşıyordu.. araştırmalarıma göre bu kitap önemli bir yankı uyandırmış ve bir çok insan kitabı okuduktan sonra intihara başvurmuş dediğim gibi kitapta sadece wertherin acıları da yoktu benim, senin, onun, herkesin acısı vardı.. hayatın sanırım mizah anlayışı bu werther! Üzgünüm, kitabı okurken de üzüldüm.. werther acılarında haklısın dostum!
Kitaptan o kadar etkilendim ki bir insanın kör olması demek sadece gözlerinin kör olması demek değildi.. körelmekte bir körlüktü, kitabı okuyup derinlere indikçe o yaşanılan karantina anlarını bizzat hissettim.. yaşanılan açlık ve cinsellik isteği bir insanı nasıl hayvanileştirebildiğini, bu durum karşısında insanların kör olmaları içinde yaşanılan arzuları yok etmediğini, aksine insanların arzuları istekleri için birbirleri ile kapışır kavga eder durumda olduklarını gösterdi.. yaşanılan durumda sürekli olarak kötü kokuları yinelediği için bir an o karantina anında kötü kokular içerisinde hissettim kendimi, insanların suyu bulduklarında banyo yapmaları içimi rahatlattı.. kitapta sanki yaşanılan olayın içerisindeymişsiniz gibi hissediyorsunuz, bazen stresi bazen gülünç durumları bazen de tebessümü yüzünüzde hissedebilirsiniz.. biraz spoiler içerebilir yine de keyifli okumalar
Betimlemeleri o kadar güzeldi ki sanki o anı yaşıyormuş gibi his verdi.. olaylar sırası halinde giderek, bi an tebessüm oluştururken bir anda kişilere öfke duyabileceğiniz bir kitap, bir iyi insanın kötülük göre göre nasıl kötüleştiğini konu alan, aşkın bâkiliğini anlatan bir kitaptı.. okurken hiç sıkılmayacaksınız..
