İlknur Krbck
@Karabenek
Küçük bir kızken okuyarak ağrılarımın geçeceğini öğrenmiştim. Ne zaman sancılansa düşlerim kitaplara kaçıyorum.
Lisans
Tokat
61 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hayatımız dökülüyordu. Dökülen hayatımız,karşımda duran aynanın çerçevesine benziyordu. Hayatımız alçıdan yapılmış,üstüne altın yaldız sürülmüştü. Altın döküldükçe aslımız meydana çıkıyordu.
İyi öğretmenler nereden geldigimizi,nereye gideceğimizi ve geçmişimizde çözümsüz kalan şeylerin bugünümüzü nasıl etkilediğini anlar. Onlar ailelerimizin iyi veya kötü ebeveynlik yaptıklarına bakmaksızın,önemli olduklarını bilirler.Bunun dışında başka yol yoktur:Ailemizin hikayesi,bizim hikayemizdir. Hoşunuza gitsin ya da gitmesin,bu bizim içimizdedir,bize aittir.
Gün geliyor,insan yaşamak oyununun hiç de kolay olmadığını anlıyor,bir zamanlar mükemmel sandığı işleyişte inanılmaz yanlışlar buluyordu.
Okur Takip Önerileri
Geleceğinin böyle bir şehre yazgılı olmasından korkuyordu. Geç kalmaktan, hayatın onu dar alanlara getirip bırakmasından,o büyük inanılmaz tembelliğe teslim etmesinden çok korkuyordu.
Ve çocuklarımız... Var ettiğimiz, sorumluluk duyduğumuz,dünyanın tüm kötülüklerinden korumaya çalıştığımız,iyi insanlarla karşılaşsınlar temennilerinde bulunduğumuz,yüzlerindeki gülücüklerin eksik olmasını istemediğimiz çocuklarımız. Kuşatıldığımız başarı algısı içinde,hırslarla donatılmış bir gelecek arzusuyla,bir okul tercihiyle hayatı değişecek inancıyla,bir sınav sonucunun sorgulamasıyla,var olmayan bir düşsel geleceğe kurban ettiğimiz çocuklarımız.
Gençliğin cevheri damarlarımızdan dolaştığı sürece yarının hükmü geçer. Zamana yenildikçe geçmişe döner yüzümüz. Deli bir hızla kalbimizde azalan zaman geleceğe dair bir vaatte bulunmaz.
Her satırı Gazze'yi hatırlattı!
Çocuk ölür ve yıkılır dünya.Çocuk ölür ve ışığını yitirir masumiyet. Şu koca gezegen,bunca çocuğu toprağın altına alır da nasıl döner? Nasıl salınır çiçekler burcu burcu,nasıl göverir tohum, sular nasıl kirlenmeden akıp durur hâlâ? Bir ananın acısına nasıl katlanır zaman?
Bir el uzanmalı. Bir büyülü cümle,bir unutulmaz davranışla aydınlatmalı bu çocuklar. Kaçmak yerine kalplerinden yükselen aydınlığı büyütmeliler. Lastik pabuçlarının altında, güzel günlerin vaadiyle bir nabız gibi atmalı dünya.
Beka Tesellisi
Aklı başında olan insan,ne bu dünyanın fani işlerinden kazandıklarına sevinir ne de kaybettiklerine üzülür. Zira dünya nehri durmuyor,akıp gidiyor. İnsansa sadece bu nehirde akıp giden bir varlıktır.
"Bütün dünya benim olsa gamım gitmez nedendir bu?
Çün ezelden gam turâbıyla (toprağıyla) yoğrulmuş bir bedendir bu."
Neden okuyorum?
Okursan dinlenirsin; yorgunluğumu romanla, acılarımı hikâyelerle, hatalarımı eğitim kitaplarıyla yoğuruyorum ben. Her birinden bambaşka bir dünyanın kapıları açılıyor. Artık eski ben olmadığım ortada, bir kitabı bitirdikten sonra...
Sayfa 82Kitabı okudu
Mevsimi bahar kıl da,her kuş kendi dilince şakısın.
Hatırlamak ne belalı bir ülke. Hatırlananlar ile yaşananların arasındaki mesafe,her hatırlanışta yeniden mi açılıyor?
Bizim hatamız budur. Kurnazlık denilen küçük zekâ ile büyük halleri karşılarız.
Çekilen bir dişin ağızda bıraktığı derin, kuyu gibi bir boşluk vardı yüreğimde, acıyan, sızlayan,kolayca dolmayacak bir boşluk.
