Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Selim
Selim
@KitapKitap
Burada yer alan okuduğum kitaplar listesine 2016 yılı öncesi okuduğum kitaplar dahil değildir.
322 okur puanı
Eylül 2016 tarihinde katıldı
Kitabın başlangıcında Pascal'dan yapılmış bir alıntı bulunmaktadır:
Sadece aşırı bir fikre
saplanmakla büyüklük belli
olmaz, asıl büyüklük her
düşüncenin karşıtına da dokunabilmektedir.
PASCAL
Sonra kitap henüz o sıralar Nobel kazanmamış CAMUS tarafından yazılmış kısa öndeyişle devam etmektedir. Mektupları yazışındaki gerekçeleri bu kısımda anlatmıştır.
Bu kitabın asıl önemi şuradan kaynaklanmaktadır. O an için mutlak, sonsuz, güçlü gözüken kötülüğün güçlerinin mutlaka yenileceğine dair inancı beslemesi insanlığın ileri gidişinin durdurulamayacağı yönündeki sonsuz inançtır. Mektuplarda sık sık ''siz'' vurgusu vardır, kendi deyimiyle bununla : «siz Almanlar» değil, «siz naziler» demek istemektedir.
Sonuç olarak: Bu kitap Nazilere karşı takınılacak tavır, neden onlarla mutlaka savaşılması gerektiğiyle ilgili tahlillerle ilgilidir. Yazar bu çerçevede edebiyatını kullanarak filozofluğunu konuşturmuştur. Tavır alışını özelde kendisine genelde insanlığa karşı borçluluk duygusuyla yapmıştır.
Çayınızı, kahvenizi alıp vereceğiniz kısa aralarla bir, (bilemediniz) bir buçuk saatte soluksuz okuyup bitirebileceğiniz kitap toplamda dört mektuptan oluşmaktadır. İlk mektup Temmuz 1943 son mektup Temmuz 1944 tarihini taşımaktadır.
youtube.com/watch?v=cskvbTt... Albert Camus: Nobel Konuşması (1957) | Türkçe Altyazılı (Eng Sub)
Kısaca:
Ütopya insanlığın ortak olarak ulaşması gereken son limanlardan biri. More, yapıtında Ütopyayı her yönüyle ele alıyor. Günlük hayatın işleyiş ritmi, Ütopyalıların dünyayla, birbiriyle, dost ve düşman bildikleriyle ilişki tarzlarını ele alıyor. Neye sevinir neye üzülürler, nasıl bir mizah anlayışları vardır gibi. Başka bir Dünyayı
Yazarın islam ile ilişki içindeki entelektüellerden bahsetmesine atfen, kitabın entelektüeller için yazıldığı ümmet için yazılmadığı türünden itirazlar - bana göre - eleştiri değeri taşımıyor. Gerçeği arayış tartışma özgürlüğü sayesinde hayat bulur bilenler bilmeyenlere yol gösterir. Ancak ondan sonradır ki kişinin hangi yolu seçeceği özgür iradesine kalmıştır. Özetle: ''Bireyin kişisel evreninde ufuk açıcı fikirleri ele almasına gerek yoktur'' demek ezberlenmiş önceden açılmış bir yolda körü körüne ilerlemek anlamına gelmez mi? Oysa yazar, kısaca ''dogmaları aşmak için sorgulayıp idrak etmeden benimsemeyin'' benzeri şeyler demek istiyor.
Kitabın filozofik sohbet tadında sosyoloji eğitimi veren bir yönü de var. Tavsiye ederim.
Okur Takip Önerileri
Karanlık fırtınalı yaşamlardan gerçeği aydınlatan masalsı öyküler. Harikaydı. Yaşar Kemal okumak ayrıcalık. Ben genç okurlara kendi dilinde yazan yazarları bilhassa okumalarını salık veririm. Onun kitaplarına bakıp ne zaman biter bunlar ki deyip ertelememek lazım. Ben de başlıca eserlerinden bazılarını ancak okudum (biraz geç oldu). Bu yazıyı bir hatırlatma olarak da okuyabilirsiniz. İyi okumalar.
Umudunu kaybedecek durumlara düşen üstelik bu yolu kendi açan ama olaylara gerçekçi yaklaşımını elden bırakmayan iyimserliğini korumasını bilen fazlasıyla çelişkiyi içinde barındıran Alexey İvanoviç adlı karakterin çevresinde dönüyor bütün hikâye. Ana karakterine kendinden çok şey katmış Dostoyevski, ‘’ne mesela?’’ diye soracak olursanız, aslında İvanoviç anlatıyor, yani elbette Dostoyevski. Fakat yazara yabanıl kalan şeyler de vardır elbet. Tespit, gözlem gücü, ifade ediş üslubu edebi doruğuna yapıtında ulaşarak asıl anlamına kavuşuyor. Aslında kendi gözlemimle şunu vurgulamak isterim, yaşamlarını rahata kavuşturmak istedikleri halde 'insancıkların' bir türlü mutlu olamadıklarını görürüz. Ruhlarında çeşitli yaralar açılmış doğru düşünmesini beceremeyen insanlar vardır, her yaştan her mevkiden. Bunların edimleri bir tür sonuca ulaşmamış oldukları için bir tür ıstırap içindedirler. Fakat kendileri de bu durumun farkında değildirler. Fakat biz onları okurken akıllı, kudretli kimselermiş gibi okuruz. Ve aslında Dostoyevski rulet çarkının kenarından olup bitenleri aktarırken ne tür dolapların döndüğü konusunda bilgi verirken insan gerçeğinden hareket ederek aslında tüm bu olup bitenlerin yalnızca kendilerine özgü olmadığını aktarmış olur, evet Fransız, İngiliz, Rus karakterler vardır. Hepsinin aklı farklı biçimde çalışır, fakat birbirlerine dönük imalarında da yanılırlar sık sık. Herkes hayatın gerçekliğini kendi ölçütlerine göre yaşar. Dostoyevski’nin bu kitabında yine acı var. Altı çizilesi şeyler. Aşırı hırslı karakterler. Romantikler.
Bu kitabı her edebiyat sever mutlaka okumalı. Kıyısından köşesinden anlatan, Antoine de Saint-Exupery'in yazdığı 'Küçük Prens', Erlend Loe'nin yazdığı 'Doppler' yapıtından kat kat fazlasını bulacaksınız. Belki çok sevecek belki hiç sevmeyeceksiniz. -Ben bu tarz bir kitabı geçmişte henüz 16'lı yaşlarımda olsaydım da okurdum galiba- Kitabın yetişkinler için olduğunu vurgulamalıyım. Okuması zor bir kitap değil dopdolu. Ayrıca otobiyografik içerikli bir kitap. Son olarak, buraya az çok bir fikir edinebilesiniz diye link bırakıyorum. eksisozluk.com/dinle-kucuk-ada...
Nikola Tesla hakkındaki bu aforizmalar kitabı onun düşüncelerini anlamak bakımından ufuk açıcı kimi ayrıntılar, fikirler veriyor. Tesla'yı anlamak aslında içinde yaşanılan dönemi ve Dünyayı anlamak anlamına da geliyor dolaysız biçimde. Doğanın sırlarını merak ediyor, ''Dönen manyetik alan keşfimi, ne kadar kıymetli olursa olsun, binlerce buluşa
Yazar maddi dünyaya yönelişten bahsederken (maddeye tapınma bağlamında) örneğin Roma'nın barbarlıklarından pek çok örnekte bulunuyor: ''Roma toplumu buna ilave olarak kudretperestlik, vahşilik, intikamcılık, lezzete bağımlılık, adam öldürme ve buna benzer duygularla doludur. Roma’nın eski istirahat etme törenlerinden biri, gladyatörleri vahşi
Sait Faik, benim için uzun yıllar bilinmeyen bir giz olarak kaldı - henüz ikinci kitabını okudum. Üçüncüsüne yeni başladım dolayısıyla - halen daha öyle desek yeri. Ancak onun yazarlığında ön plana çıkan kimi özellikleri keşfetmek için elbet kâhin olunması gerekmiyor. Okumak yeterli. Yazar, çoğunluk basit ülke insanlarını yaşamlarını ele alıyor.
Burjuvazinin anlatıldığı yerlerde Daniel Day Lewis’in rol aldığı 2007 yapımı *'Kan Dökülecek' filmi aklıma geldi, feodalitenin anlatıldığı bölümlerde ise Yaşar Kemal'in 'İnce Memed' serisi. Burjuvazinin feodalite içinden türeyip hakim güç hale gelişini açıklarken Din ile Bilimin bu sıradaki gerçek fonksiyonunu ortaya koyuyor ikisinin, feodalite ile burjuvazinin elinden kurtarılması gerekir-di, diyor özetle. Yazarın ayrıca sanat anlayışına dair fikirleri de kitapta mevcut, onlarda en az Albert Camus’un, ‘Sanatçı ve Çağı’ adlı yapıtındaki fikirlerini ilgiyle okuduğum kadar ilgi çekici aydınlatıcıydı.
*Kan Dökülecek (2007) & youtube.com/watch?v=76VLSV0...
Yazar her aydın gibi bir takım sosyal sorunlardan bahsediyor çözüm yolları sunuyor. Aslında ne sunduğu sorunlar ne de çözümler yeni değil, yeni bir tarzla sunmasının dışında. Bu noktada felsefe, sosyoloji, psikoloji hatta siyaset kuramı hakkında bir iç monolog silsilesine okur olarak tabi tutuluyoruz. Bu sırada 'kozmos' gibi parlak
Yarattığı alternatif Dünya'da bir ''dev'' olan çocuğun gözünden gerçek dünyaya benzeyen pek çok yönü, bir çocuğun dahi anlayabileceği biçimde hiç de çocuksu kalmayacak biçimde eleştirerek dalgasını geçmiş. Yazarın renkli dünyasındaki eleştirel sorgulayıcı bakış açısı hakiki yerini bu yapıtta bularak onu geleceğe taşımıştır.
Lacan psikanaliz, felsefe, antropoloji alanlarında etkin olmuş bir isim. Dolayısıyla yazdıkları bunlarla alakalı. *''Lacan'ın, kendisini bir Freud savunucusu olarak ifade ettiği ve bunu özellikle Freud sonrası kuramsal adımlardan vazgeçen ya da onları yadsıyan psikiyatri eğilimine karşı ortaya koyduğu söylenebilir.'' Yine aynı kaynakta yazdığı
Sanatın sanatçıya yüklediği yükten bahsediyor sanatçının bu yükü hafif kılabileceğinden fakat bu yükü taşıması zorunluluğundan, 1. olarak sanat için sanat anlayışını 'oyun' olarak nitelendirirken 2. olarak toplumcu gerçekçi sanat anlayışını ele alarak, ikincisini birincisinden biraz üstün bulsa da sonuçta ikisini birbirine bağlayarak kıyasıya eleştirerek reddederek kendi sanat anlayışını açıklıyor. Bütün kuramsal açıklamayı öykü anlatır gibi yormadan ayrıntılarıyla aktarıyor. Daha önce okuduğum bu kitabı bir kaç not düşme babında tekrar hızlıca gözden geçirdim. Bazı fikirlerine sıcak bakamasam da - ki bunlar önemli - bazı yapıtlarını çok önceden okuduğum, 1957'de Nobel Edebiyat Ödülü almış Camus'u eleştirmeyeceğim. :) Bu kitabı okuyarak onun düşüncelerini anlamaya çalıştım sadece o kadar, bu kısa notu da bu yüzden düştüm.
Slovaj Zizek'in sinema içerikli kitaplarının çoğunu okudum. Okuyanlar bilirler, Lacan'dan referans veya atıf yapar sık sık bahseder. Dolayısıyla bu kitap Lacan'ın ne olup ne olmadığı konularında - sağlam kaynaklar arasından - oldukça aydınlatıcı ipuçları sunması açısından önemli. Okurken pek çok felsefi, psikolojik, bilimsel terimle adı geçen şahsiyet oldu haliyle, onlar hakkında da elimden geldiğince araştırarak bilgi sahibi olmaya çalıştım. Lacan'a ilişkin kafa ütüleyen veya kafa karıştıran pek çok pürüzü giderdiğini söylemek mümkün. Sadece Lacan düşüncesinin irdelenmesi değil içinde yer aldığı dönemin öncesi ve sonrasıyla onun düşüncesinin geleceğe devrolan yönleri üzerine ufuk açıcı bir tartışmanın kapılarını açan bir kitap. Hayata dair anlam kapılarını aralamak için özelikle felsefe, psikoloji üzerine düşünmek, tartışma konularına az çok hakim olmak açısından ideal kitaplardan biri, kısaca fikrim bu.
Sonradan eklenen not: Bana göre kitapta çokça geçen 'arzu' kavramının kullanımı yerine 'ideal' kavramı konmalıydı, böylece bundan doğan küçük anlam kargaşası giderilmiş olurdu.
