"Ve ben bekledim.
Şimdi çok yorgunum.
Şimdi ölüler ülkesinden esen rüzgar üşütüyor bedenimi.
Zamanım kalmadı
Ama biliyorum, bekleyişim bitmedi
Biliyorum, bedenimiz olmasa da ruhlarımız kavuşacak nasılsa."
"Sevmenin hayatı nasıl acıya çevirdiğini bilirim."
"Üzerime kurulacak başka bir cümle yok açıkçası. Birilerine bahar geldi, Birilerine yaz. Birileri hep sonbaharda ve kışta kaldı. Birileri hep kızgın, kırgın ve yalnız kaldı. Hikaye bitti, herkes sessizce kendi geleceğine gitti. Ben bir süre daha kaldım buralarda, yalnız buralar eskisi gibi değil. Buralar artık kocaman bir boşluk..."
Okur Takip Önerileri
"Sanırım eskiye duyduğum saplantılı özlemler yüzünden yeni şeylerle bağ kuramıyordum..."
"İnsanın elde edemediği ve elde etmesinin hiçbir zaman mümkün olmayacağı şeyler vardı. Benimde öyle. Alışmak kabul etmek değildi. İnsan kabul etmediği şeylerede alışırdı en nihayetinde..."
"Sustu konuşmak gereksizdi birdaha kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu anlamazlardı."
"Eksik olan birşey vardı. Yeniden eskisi gibi olmamı belki de insanların iyi olduğuna inanmamı sağlayabilecek önemli birşeydi bu eksik olan.
Doğrusunu söylemek gerekirse içimdeki acıyı bir türlü dindiremiyordum."
"Onlara bakılırsa üzüntülerim tatlı bir tembellikten öte bir şey değildi.."
"Ne diyorsun evladım sen, babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, öldüreceğim. Çoktan başladım bile. Öldürmek derken öyle Buck Jones'in tabancasını alıp dan diye öldürmeyi kastetmiyorum. Öyle değil. Kastettiğim onu kalbimde öldürmek. İyiliğini istemekten vazgeçmek. Derken bir gün ölüp gidecek."
"Hatırasını içimde nasıl bir yerde saklıyorum bilseniz.."
"Dünyada hepimiz sallantılı korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadımı insan yuvarlanır. Kimi zenginliğine kimi işine, sanatına.. herkes kendi tutamağinin en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
Ben toplumdaki değerlerin iki yüzlülüğünü, sahteliğini göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi..."
"Hiç geçmeyen hiç unutulmayan şeyler de var beyefendi. Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeylerde var..."
"Yaşama gücü canlılığı kalmamıştı ki dürtsün onu. Ölmüştü ruhu ölü gibiydi. Ne yemyeşil yaprakların arasından geçerek inen gün ışığının güzelliğini görüyor, nede mavi gök kubbenin fısıltılarini duyuyordu artık. Hayat dayanılmaz ölçüde sıkıcı ve aptaldı.."
Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine dahada büyüdü..
Ben bu kadar yarım kalmış duyguyla nasıl büyüyecektim...
