"Cemil Meriç göre, insanın dörtte üçü âşıkken belirir." Kitabın önsözünde böyle bir cümle var.
Kitabı okurken kâh üzüldüm , kâh hiddetlendim, kâh sevindim... Farklı farklı duygular yaşattı bana Meriç. Her bir cumle altı çizilesi, her bir söz derin manalı. Okudum evet anlamaya çalışarak okudum ama tekrar tekrar okumalıyım. Kitapta çok fazla Fransızca cümle var hatta bölümler var çevrilmeden aslı ile bırakılmış. Bu yüzden zorlanmadim diyemem. Bir dahaki okuyuşumda yanımda bir Fransızca sözlük bulunduracağım.
Hatırat şeklindeki kitaplara ciddi manada sempati duyuyorum çünkü bunlar hayal değil bunlar kurgu değil. Bizzat bir insanın yaşadıkları, düşündükleri, çektiği acılar, aşkları, serzenişleri.. Hepsi gerçek ve gerçek ne kadar da güzel.
Kitap cok yoğun, Sartre'den Goethe'ye, Eflatun'a, Marx'a, Zola'ya ve daha birçoklarına atıflar var. Hint kültürünü çok benimsemiş Cemil Meriç kitapta da bizzat Hint'e ayırdığı bölümler var. İnsan kitapla doyuyor kesinlikle..
2. Cildini en yakın zamanda okumak ve kutuphaneme katmak dileğiyle..
