Çünkü hiçbir şey ruhunu keşfederken elde ettiğimiz bulguları bir insanın yüzüne vurmak kadar tiksinti verici, kötü bakışları üstüne çeken bir davranış değildir.
Mucius ateşle sınanır, Fabricius yoksullukla, Rutilius sürgünle, Regilius işkenceyle, Sokrates zehirle, Cato ise ölümle. Örnek alınacak büyük insan yaşadığı kötü kaderle keşfedillir.
Tanrı insanlara akıl vermiştir. Aklımızla birçok şeyi anlayıp, öğrenebiliriz. Fakat Tanrı hayvanlara sezgi vermiştir. Bunun mantık ya da akılla bir ilgisi yoktur. Bir bakıma hayvanların sezgisi insanların aklından daha değerlidir. Bu sayede hayvanlar insanların hayatlarını kurtarır.