Arzu Shabanova
@Menimarzum12
“Kitaplardan ibaretim ve başka bir şey olamam, olmak istemem de”
Biliyorum ki insanlar sadece kendilerini düşünerek var kalıyor gibi görünseler de aslında onlara hayat veren tek şey 'sevgi’dir. Seven Tanrı’ya; Tanrı, sevene yaklaşır. Sevgiyi var eden sadece O’dur çünkü.”
Belki de hayatımızı değiştirecek insan, yolda yürürken sessiz sedasız geçmiştir yanımızdan.
"Bir sürü insan böylece ziyan olur gider. Kimisine de daha ölmeden acırsın"
Okur Takip Önerileri
Bilmediğimiz bir şeyi bildiğimizi sanmak gerçekten utanılacak bir bilgisizlik değil midir?
"Sorgulanmayan hayat yaşamaya değmez."
"Kaç güneş battı o gecede bilmiyorum. Ama bir daha hiç sabah olmayacak gibiydi. Bir söz, kaç güneş batirir o zaman öğrendim."
İnsan denen yaratık, çözülmesi güç bir muamma!
Onun güçsüzlüğüne utanılacak bir şey olarak bakmamak gerek; uçmak gereksinimi de güçsüzlükten kaynaklanmaz mı, uçmak bocalamak, karasızca kanat çırpmaktan başka nedir?
Seni, ilk gün gibi, son güne kadar da bekleyeceğim. Deyişen bir şey olmayacak.
Hislerimi anlamaya ve kalbinde saklamaya çalış.
Aslında, insanın eninde sonunda alışmayacağı hiçbir düşünce yoktur.
Yaz göklerinde uzanıp giden o bildik yollar insanı günahsız uykulara da zindanlara da götürebiliyormuş demek.
Kuşkusuz hiçbir hırsız dürüst değildir.
Ne ben kimseye benziyordum ne de herhangi biri bana..
Aslında neye benzediğinin benim için hiçbir önemi yoktu, önemsediğim tek şey senin kelimelerindi.
Derler ki, müzik güzelse, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur. Mutlu insan, melodilerde mutluluğu, hüzünlü insan hüznü bulur.
Sadece Bilgi Ağacı'nın yemişlerini yediğimiz için değil, Hayat Ağacı'nın yemişlerinden hâlâ yemediğimiz için günahkârız. İçinde bulunduğumuz durumdan dolayı günahkârız, İlk Günah'tan değil.
"Ölümün olduğu yerde, hiçbir şey ciddi olamaz."
Mən də öz həyatımın mənasını axtarmaq istəyirdim. Yoxsa axın məni də sizin kimi sıradan birinə, evinə yem daşıyan adi qarışqaya çevirəcəkdi.
Əgər quş kimi azadıqsa onda niyə buralardan bezəndə uzaq ölkələrə uçmayaq? Əgər bircə həyatımız varsa niyə onu cəmiyyətin fikrinə qurban verək?
Mən dünyanı gəzib qarşıma çıxan hər şeyin şəklini çəkmək istəmirəm. Mən öz “Instagram” im deyiləm, mən qəlbəm, düşüncəyəm. Mən gördüklərimin şəklini çəkmək istəmirəm, onları yadda saxlamaq istəyirəm. Başqaları ilə bölüşmək yox, içimdə gizlətmək istəyirəm. Şərh etmək yox, susmaq istəyirəm.
Anlayırdım ki, hər günüm intihardan bircə addımlıqda idi. Çünki buralarda tək idim. Mənim kimi adamlar yox idi bu ölkədə, özüm öz doğma vətənimdə özgə idim. Mənim həyata verdiyim dəyərlərlə başqalarının dəyərləri çox fərqli idi.
Axı o həqiqət kimə lazımdır? Yaxşısı budur, məni aldadın, mənə inana biləcəyim gözəl bir yalan verin və məni xoşbəxt bir rahatlıq içində tərk edin.