Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Mikail

Ah kibir! Arşimet'in dünyayı yerinden oynatmada kullanmayı tasarladığı kaldıraçsın sen!
Sayfa 103Kitabı okudu
Reklam
"İnsanlar! İnsanlar!... Hepsinin göğsü bir müfteris hayvanın vahşet mezalimini saklıyor!..."
Sayfa 319Kitabı okudu
"Neden bakıyorsun öyle?" "Çok güzel bir görüntü" "Güzel gerçekten de," diyen Chieko, bir müddet durup aşağılardaki Kiyotaki Nehri'ne baktı. "Manzara bir yana, bunaltıcı bir nem olacağını düşünmüştüm ama tatlı bir serinlik var." "Ben..." dedi Masako, sanki gülmemek için kendini tutuyordu. "Chieko, ben senin güzelliğini kastetmiştim."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Chieko'nun cırcırböcekleri de şimdi çoğalmış, iki Tamba küpünü dolduracak kadar olmuştu. Her yıl temmuz sıralarında yumurtalarından çıkıyor, ağustos ortalarında da ötmeye başlıyorlardı. Fakat karanlık küpün içinde doğuyor, ötüyor, yumurta bırakıyor, ölüyorlardı. Bir sepetin içinde beslenip de kısacık bir ömürleri olmasına kıyasla iyiydi elbette, türün devamı da sağlanıyordu; ama tamamen küp içinde geçen bir yaşam, küp içinde bir evren.
"Yukarıdaki menekşe ile aşağıdaki buluşabilir mi acaba? Birbirlerinin farkındalar mı?" diye düşünürdü Chieko. Menekşelerin "buluşması" ya da "farkında olması" nasıl bir şeydir acaba?
Reklam
On dakika sonra kapıdan çıkmaya hazırlanırken beraber Beşiktaş'a indikleri sırada arabada ağlayan Ferruh'la demin orada ağlayan Refet'i, ötede ihtimal şu dakikada son nefesini vermiş olan Şekûre'yi düşünerek şu facianın bütün bu mesul sayılamayacak müttehemleri karşısında kendi kendisine soruyordu: - O halde töhmetin mesuliyeti kime ait?
Sayfa 165Kitabı okudu
Ersel, Nergis'in yıllar yılı tekrarlayıp durduğu o sözü anımsayıp iç geçirdi, " Fakirin sermayesi de zaman olsun demişler, gecesini gündüzüne katıp hayatını çevirsin."
"Artık kaçalım." diyordu ve gözlerini kapayarak, kalbi bir dua ile o korkuya cevap veriyordu: "Beraber, hep beraber, yaşarken ve ölürken..."
Sayfa 514Kitabı okudu
"Sen büyücülüğe ve bu tür maskaralığa bel bağladın." diye karşılık verdi Ascalante umursamaz bir tavırla. "Bense aklıma ve kılıcıma güvendim."
Sayfa 8 - Arkhelos Yayın EviKitabı okudu
Zamanın harmanında anılar birbirine karışıyor, insanlar da öyle.
Sayfa 31 - Can YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yaşlı at hâlâ ortada yoktu. Sanki bir haftadır bakarak her bir noktasını ruhumun karanlığına işlediğim manzarayı bir arada tutan şeydi o ve şimdi onun yokluğuyla o bütünlük dağılıverecekti. Yaşadığımıza inanalım diye orada olmalıydı.
Sayfa 22 - Can yayınlarıKitabı okudu
"Popüler insanlar erk sahiplerinde kıskançlık uyandırır." demişti Hawat.
Sayfa 17 - İthaki YayınlarıKitabı okudu