Merve
@Mrvcd
Psikolog
1999
238 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Böyle de güzel tarif edilmez ki
Gözyaşı öyle gözden aşağı akınca kireç yapmaz, gömleğinin yeniyle siler, iki üç kere sümüklerini çekersin. O kolay olanı. Fakat gözden içe doğru akınca çok pis oluyor. Çaydanlık dibi gibi bembeyaz oluyor insanın içi... Sen daha çocukluğunun tozunu atmamışken, bir de kireç bağlıyorsun, ne fena.
Sayfa 171Kitabı okudu
Sana bir dost tavsiyesi, ruhundaki rutubeti keşfetmen zaman alır; fark ettiğinde, kollarını sıva, kendi çocukluğunu kendin temizleyeceksin. Perdeleri çek, tülleri yıka, dünyaya açılan pencerenin camlarını sil. Çerçeveyi, duvarda bıraktığı ize aldırmadan sök yerinden, mutlu bir çocuk yüzü görene kadar, çeşmenin altında saatlerce yıka.
Sayfa 170Kitabı okudu
Sınırsız bir affedicilikle harmanlanmış kalbim, sabır ve sessizlikle iyice demlenince, yumuşak bir içimi oldu tabii kişiliğimin.
Sayfa 76Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Acılar kademe kademe, yaşadıkça dozu artıyor, tesiri azalıyor.
Sayfa 57Kitabı okudu
Zihnimizi edebiyat dekore eder. Kalbimiz ve beynimiz arasında işlek kanallar, tüneller koridorlar açar. Ahlaki olgunluğun, Vicdan hassasiyetinin, gönül ferahlılığının imkanlarını; edebiyat sanatı sayesinde keşfederiz. Bir kumandanı, bir deliyi, anneyi, büyücüyü, talebeyi, avukatı, fahişeyi, korkağı, cömerdi, zavallıyı, kurnazı, dahiyi, tembeli, salağı,... kelimelerden tanırız....
Sayfa 104Kitabı okudu
Hayat insanlar güldüğünde ciddiyetinden kaybetmediği gibi, insanlar öldüğünde de gülünçlüğünden kaybetmiyor.
Sayfa 189Kitabı okudu
Yine de insan istiyor ki, bir kişiyle olsun bu 'kalpteki sır', daha doğrusu 'kalbin sırrı' konusunda anlaşabilsin. Birisi evet desin, "seni anlıyorum. Aynı dert bende de var."
Sayfa 341Kitabı okudu
Her varlık duyulmak için haykırır. Kimi sessizce, kimi vaveyla ile.
Sayfa 242Kitabı okudu
Biz zannediyoruz ki elimiz sıcak sudan soğuk suya değmezse, dertsiz tasasız bir hayat yaşarsak mutlu insanlar oluruz. Aksine ruh gayretsiz kaldıkça kayıtsız, vurdumduymaz, psikolojik ceset halinde insanlara dönüşürüz.
Sayfa 179Kitabı okudu
Istırap bir sosyal tutkaldır.
Sayfa 37Kitabı okudu
Sevilenler, sevmeyi de öğrenir. Sevilmeyi tatmamış olanın sevginin elifbasını sökmesi de zor oluyor. Sevgisizliğin açtığı narin yaralar pek zor kapanır.
Sayfa 30Kitabı okudu
Ah kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
Sayfa 116Kitabı okudu
Bazen insan kendisinde çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker.
Sayfa 225Kitabı okudu
Evet, dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir...
Sayfa 14Kitabı okudu
Kelimeler bazen dert almak yerine insanının ağzında kekere bir tat bırakırdı çünkü, biliyordum.
Sayfa 118Kitabı okudu
