Korku kültüründe sevginin olması pek olası değil çünkü sevginin tanımında dikkate alınacak iki koşul vardır:
1. İnsanı olduğu gibi kabul ederek emek ve zaman vermek,
2. Olduğu gibi kabul ettiği bu insanın mutlu olmasını istemek.
Bütün acılar korkaktır, yaşama karşı duyulan aşırı arzu karşısında acı geriler; çünkü yaşama arzusu, düşüncelerimizde var olan ölüm arzusundan çok daha güçlü şekilde bedenimizin her zerresinde mevcuttur.
İnsan sabahtan akşama kadar olmayacak şeyleri bekler durur, ama olmaz. Tekrar tekrar bekler. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. Yalnız kalır insan. Yalnız.. Yalnız…
Kahramanımız Polikey, iyi bir insan olsa da yetiştirilme tarzı gereği oldukça güvensiz biri. Kendisine, karısı ve malikane sahibesi olan hanımı dışında itimad eden kimsenin olmamasıyla beraber, ondan hoşlanmayan bilakis nefret eden hatta ondan kurtulmak isteyen birçok kişinin yanısıra bir de Kâhyamız var.
Geçmiş yaşantılardan, kötü