Pelin
@Pelin_alpysr
Kekremsi bir yaşam, dipdiri umutlar ve hayata tutunma düşü..
Âmed
10 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Hayat bu işte; hiç bitmeyecekmiş gibi düşünülen, yaşanan o yoğun duygular, bir süre sonra insafsız zamanın gadrine uğrayarak sadece birer anı, giderek soluklaşan, silikleşen birer deneyim olarak kalıyor.
Dış dünya, totaliter ideolojisinin rehberliğinde, durmadan diktiği heykeller, büstler, anıtlar ve yapılarla yeni ve yalan bir hafıza yaratmaya çalışırken, benim cennetim olan söz ve anlatı dünyası, tüm tevazusu, sadeliği ve maddi yoksulluğuyla, insanlığın doğal gelenekleriyle, binlerce yıllık bir hayatın zengin ve renkli hafızasını korumaya çalışıyordu.
Sayfa 119Kitabı okuyor
..ona göre kötü insan yoktu, sadece kötü talih, kötü tesadüfler, kötü olaylar vardı. Bazen kiminle konuştuğunu unutur, insanların özündeki iyiliğin, şefkat ve sevginin varlığından, erdeminden söz etmeye başlardı..
Sayfa 110Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Sürgün insanı, yitmiş insandır; sürgün insanı, kendisine ait dünyayı yitirmiş insandır. Sürgün insanının, sürgün ülkesindeki ilk ruh hali de, bulmaktır, kendini bulmak, kendisine ait olabilecek bir dünya bulmak, kendisini yenileyerek, Zümrüdüanka (ya da Asurluların deyimiyle Feniks) kuşu gibi, kendisini yeniden yaratmak.
....
Sürgün insanı yeni bulduğu mekanları, ister istemez, kendi eski mekanlarıyla karşılaştırır ve yeni mekanları kendisine göre yeniden yaratırken, onları eski mekanlara benzetmeye çalışır.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Hüzün geriye kalandır der Ulus Baker..
"Neden, diye sormuştu Deleuze, her aşk, her yaşantı, her olay bizi yaralıyor, paramparça ediyor? "Neden bütün olaylar hep bir salgın, savaş, yaralanma ya da ölüm türünden?" Hiçbir zaman olayla eşitlenemiyoruz, diyordu Deleuze - hep ya çok erkeniz ya da çok geç kalıyoruz; ya çok aceleciyiz ya çok pasif, ya çok ilerdeyiz ya erişemeyecek denli uzakta. Ya şu: "Bana çok zayıf, kırılgan gelen hayatım, kayıp gidiyor elimden"; ya da bu: "Hayata karşı zayıf olan ben kendimim, beni altüst eden, benimle hiçbir alakası olmayan biricik şeylerini ortalığa döküp saçan hayat."
Bir kitabı okumaya başladı
Varoluş sancısıdır 'ömür hanım'
Bulantılara vardırır
Kabuk tutmuş tüm yaraları kanatır...
Sadece uzun bekleyişlerin derin bakışlar bıraktığını bilirim. Kazandırdığı bir düşünme süresi ve stratejisidir. Gayrısında bekleyişlerin kaçışlara diyecek çok şeyi olur. Tabi kaçışların da yürüyüşlere iki çift lafı vardır bu üçlü döngüde değişmeyen eylemin tekrarıdır. Kaçarken ardında yürümeyi ve yürürken ardında beklemeyi bıraktığını bilirsin. Sonuç olarak beklerken kaçmayı izlersin belki ardından yürümeyi yahut önden kaçmayı... Çokça beklediğimiz, Beklerken yürüdüğümüz, Yürürken kaçtığımız (koştuğumuz değil) anlarımız olmuştur ve biz bunu yıllarca farkına varmadan tekrarladık tıpkı...
diye bir başlarım sonunu getiremem misillemeden çok ne var.
Bir kitap okudu
79 syf.
·
Puan vermedi
·
151 günde okudu
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
Ne bir ışık, ne heyecan, ne bir ümit, ne bir iman, hatta uykuda bile insanca bir yaşamı arzulamak yok.
Yeni bir şeyi tekrar ekmek ve büyütmek için en iyi topraktır dip. Bu anlamda dibe vurmak, son derece acı verici olsa da, aynı zamanda tohum ekmenin zeminidir.
Ayrıntı yayınlarıKitabı okuyor
"Çok fazla şey bilmek, insanı çok çabuk yaşlandırabilir."
Sayfa 119 - AyrıntıKitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
