rob joyce
@Pirtukxan
Kendimle savaş halindeyim; kazanırsam kaybedeceğim.
İstanbul
Amed
4 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Belki...
Belki tanıdıklar da gelecek ve çelenkler getirecekler,fakat bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?Beni teselli edecekler ve birtakım sözcükler söyleyecekler, sözcükler, sözcükler; fakat ne yardımı dokunabilir ki sözcüklerin bana? Biliyorum,ondan sonra yine yalnız olacağım.Ve insanlar arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
Gülünç ama acı...
Tum vatandaşlar memurlardan korkuyorlardı ama o memurların maaşını da vatandaşlar ödüyorlardı. Gülünç bir şeydi bu. Sen git bir işçi tut, o da kalkıp senin paranla sana hükmetsin. Tehdit etsin.
Sayfa 170 - ArasKitabı okudu
İtiraf etmeliyim ki iyi kaybettik...
Hatırlıyor insan! Ve o zaman da hayallerin hüzünlü ve yaşamanın eskiye göre daha iyi olmasa da hem daha kolay, hem daha rahat olduğunu, şimdi üzerine yapışan bu kara düşüncenin o zaman olmadığını hatırlıyor insan; bu vicdan azaplarının, gece gündüz rahat vermeyen karamsar, iç karartıcı azapların olmadığını. Ve kendine soruyorsun: nerede hayallerin? Ve başını sallıyor, şöyle diyor: Yıllar ne çabuk geçiyor! Ve yine soruyor kendine: Ne yaptın bunca yılı? En iyi zamanlarını nereye sakladın? Yaşadın mı yaşamadın mı? Baksana, diyor kendine, baksana, yeryüzü nasıl soğuyor. Daha yıllar geçecek ve peşinden kasvetli yalnızlık gelecek, bastonlu, titrek yaşlılık gelecek, peşinden de sıkıntı ve bunaltı. Fantastik dünyan ağaracak, donacak, hayallerin kaybolacak ve ağaçlardan düşen sarı yapraklar gibi dökülecek? Ah, Nastenka! Sonuçta hüzünle yalnız kalır insan, tam anlamıyla yalnız ve hatta yazıklanacak bir şey bile olmaz- hiç tam olarak hiç. Çünkü kaybolup giden her şey, her şey hiçtir, aptalca, yuvarlak sıfır, yalnızca hayaldir!
Sayfa 57 - Can yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bu kadar fazla açıldığıma, içimi döktüğüme, kitap gibi konuştuğuma pişmandım. Karşımdakinin beni anlayacağından emin olmadan ne diye açılmıştım?
Zaman zaman özellikle de hava kararırken kendimi yapayalnız hissediyorum.
Varlık yayınlarıKitabı okudu
"Dünya mı yıkılsın yoksa bir bardak çay mı içersin?" deseler...
"Ben çayımı içtikten sonra dünyanın canı cehenneme" derdim.
Yeraltından Notlar, Dostoyevski
Biliyor musunuz, dedi, bendin arkasında haddinden fazla beklemiş bir nehir gibiyim. Hele bir gedik açılsın, bir daha beni susturana aşk olsun!
Sayfa 12Kitabı okudu
Bir krallık taşınıyor
-O kadar hızlı koşmayın, gören de kaçıyoruz zannedecek!
Sayfa 32 - Sel, Kraliçe MariaKitabı okudu
